Nieruchomości

nr 11/2003

Stopa dyskontowa w wycenie nieruchomości, cz. III – metodologia wyznaczania wyjściowej (bazowej) stopy dyskontowej

Krzysztof Jajuga
jest prof. dr. hab. nauk ekonomicznych, kieruje Katedrą Inwestycji Finansowych i Ubezpieczeń Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Wykłada na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu oraz na kilku innych polskich i zagranicznych uczelniach.
Piotr Cegielski
jest magistrem inżynierem budownictwa, magistrem zarządzania, rzeczoznawcą majątkowym. Prowadzi wykłady o inwestowaniu w nieruchomości na Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu.
Abstrakt

W niniejszym artykule zajmiemy się metodologią wyznaczania wyjściowej (bazowej) stopy dyskontowej. Z poprzednich części artykułu wiemy, że stopę dyskontową należy rozumieć jako stopę procentową służącą do dyskontowania przyszłych dochodów z inwestycji. Jednocześnie z przepisów prawa wynika, że w zależności od ilości i jakości danych dostępnych z rynku, wyjściową (bazową) stopę dyskontową określa się bądź na podstawie analizy stóp zwrotu na rynku nieruchomości podobnych, bądź też na podstawie rentowności bezpiecznych, długoterminowych lokat na rynku kapitałowym.