Abstrakt

Prawo pierwokupu ogranicza w istocie prawo własności, skoro ogranicza swobodę właściciela w ostatecznym zdecydowaniu o podmiocie mającym stać się właścicielem w wyniku zawarcia umowy sprzedaży.

Cywilnoprawne zasady wykonywania prawa pierwokupu

Cywilnoprawne zasady wykonywania prawa pierwokupu uregulowane są w rozdziale IV działu IV tytułu XI księgi III Kodeksu cywilnego, mając charakter bezwzględnie obowiązujący w odniesieniu do umownego prawa pierwokupu i zasadniczo charakter względnie obowiązujący w odniesieniu do ustawowego prawa pierwokupu. Przepisy KC o wykonywaniu prawa pierwokupu stosuje się bowiem w braku przepisów szczególnych, jak stanowi art. 596 KC. Oznacza to, iż przepisy te nie mają zastosowania tylko w przypadku istnienia odrębnej regulacji normatywnej prawa pierwokupu. Brak normatywnej regulacji prawa pierwokupu powoduje zaś każdorazowo konieczność wykonywania prawa pierwokupu na zasadach określonych w KC. Skoro bowiem źródłem umownego prawa pierwokupu nie jest norma prawna powszechnie obowiązująca, lecz wola stron kreująca to prawo, to w takim przypadku swoboda woli stron w kreowaniu zasad wykonywania prawa pierwokupu doznaje ograniczenia wynikającego z przepisów KC, jako mających charakter bezwzględnie obowiązujący.