Abstrakt
|
W sytuacji gdy posiadacz prawa do terenu wie o toczącym się postępowaniu w kwestii wydania pozwolenia na budowę, bierze w tym postępowaniu czynny udział, otrzymuje decyzję o pozwoleniu na budowę i nie wnosi od tej decyzji odwołania, a następnie jest informowany o prowadzeniu robót budowlanych, a jedyne jego zastrzeżenie w sprawie realizacji inwestycji dotyczy cywilnoprawnej kwestii odpłatności z tytułu korzystania z nieruchomości, brak jest podstaw do przyjęcia, że wystąpiła przesłanka z art. 156 § 1 pkt 2 KPA, to jest rażące naruszenie art. 29 ust. 5 ustawy - Prawo budowlane z 24.10.1974 r. (Dz.U. Nr 38, poz. 229 ze zm.). |
Wyrok Naczelny Sąd Administracyjny z 24.5.2000 r. (IV SA 869/98).
Stan faktyczny
Inwestor linii elektroenergetycznej wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję organu nadzorczego w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę tej sieci.
Stwierdzenie nieważności kwestionowanej decyzji nastąpiło z uwagi na rażące naruszenie art. 29 ust. 5 obowiązującej w dacie podejmowania tej decyzji ustawy - prawo budowlane z 1974 r., bowiem inwestor nie legitymował się dokumentem jednoznacznie i w przewidywany prawem sposób stwierdzającym prawo do dysponowania terenem należącym innego podmiotu na cele budowlane. Zgodnie z powyższym przepisem, pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu, kto wykaże prawo do dysponowania nieruchomością przeznaczoną pod realizację inwestycji.