Abstrakt

W opracowaniu autor krytykuje stanowisko głoszące, że zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę, o którym stanowi art. 94³ § 3 KP, obejmuje także majątkowe aspekty krzywdy. W jego ocenie naprawnienie szkody niemajątkowej opiera się na zupełnie innych przesłankach normatywnych niż te odnoszące się do kompensacji szkody majątkowej. Ponadto autor wskazuje, że Kodeks pracy w obecnym brzmieniu wyraźnie rozdziela szkodę niemajątkową od szkody majątkowej. Przekreśla to więc dopuszczalność łączenia tych dwóch środków kompensacyjnych w jedno narzędzie służące do naprawienia szkody.