Abstrakt

Wielu pracowników, głównie nie z ich winy, cechują różne defekty i mankamenty w wyglądzie zewnętrznym, co z reguły pozostaje bez wpływu na sumienne i staranne wykonywanie przez nich obowiązków zawodowych. Osoby takie w polskich warunkach kulturowych są jednak nierzadko nierówno traktowane i dyskryminowane. De lege lata kryterium „wyglądu zewnętrznego” nie zostało expressis verbis wymienione w Kodeksie pracy. Kryterium to jako społecznie istotna wartość w pełni zasługuje jednak na miano „nazwanego kryterium dyskryminacji”. Zostało ono również docenione w prawie międzynarodowym oraz w orzecznictwie TS.