Abstrakt

Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika stanowi dla zatrudnionego najbardziej dolegliwą formę ustania stosunku pracy. Z tego powodu ustawodawca wprowadził zamknięty katalog przesłanek uprawniających pracodawcę do zastosowania tego trybu rozwiązania umowy. W niniejszym artykule autor koncentruje uwagę na jednej z nich – popełnieniu przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem (art. 52 § 1 pkt 2 KP). Dopuszczalność dokonania przez zatrudniającego samodzielnej oceny, że popełnienie przestępstwa miało oczywisty charakter, jest w jego opinii rozwiązaniem kontrowersyjnym z punktu widzenia standardów demokratycznego państwa prawa.