Abstrakt

Od 1.1.2012 r. w art. 25 ustawy z 16.4.2004 r. o czasie pracy kierowców¹ obowiązywały będą dwa nowe zapisy – odnoszące się do kwestii prowadzenia ewidencji czasu pracy kierowców. Autorzy zastanawiają się, jaki skutek będą miały wprowadzone zmiany dla kompleksowości rozwiązania kwestii ewidencjonowania czasu pracy kierowców i czy uprawniona jest w tym kontekście całkowita rezygnacja z prowadzenia tradycyjnej indywidualnej karty ewidencji czasu pracy.

Treść i konsekwencje nowelizacji

Zmiany do ustawy o czasie pracy kierowców zostały wprowadzone w art. 6 ustawy z 16.9.2011 r. o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw².

W zakresie ewidencjonowania czasu pracy kierowców ustawa nowelizująca wprowadziła dwie zmiany. Pierwsza to wprowadzenie regulacji polegającej na tym, że w stosunku do pracowników objętych zadaniowym czasem pracy oraz pracowników otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub ryczałt za porę nocną nie ewidencjonuje się godzin pracy (dotyczy to art. 25 ust. 1a CzasKierU). Drugą zmianą jest zobowiązanie pracodawców do prowadzenia indywidualnych kart ewidencji nieobecności pracownika w pracy z podziałem na jej rodzaj i wymiar. Odnosi się to do pracodawców, którzy prowadzą ewidencję czasu pracy w formie określonej w CzasKierU lub którzy zwolnieni są z obowiązku ewidencjonowania godzin pracy pracowników zatrudnionych w zadaniowym czasie pracy lub otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe bądź ryczałt za porę nocną (dotyczy to art. 25 ust. 1b CzasKierU).

W tym kontekście aktualizuje się pytanie – czy pracodawca ma obowiązek prowadzenia indywidualnych kart ewidencji czasu pracy w myśl przepisów KP obok ewidencji prowadzonej w formie wprowadzonej CzasKierU. Innymi słowy – czy regulacja CzasKierU ma charakter wyczerpujący w tym zakresie.

Dotychczasowy stan prawny i uwagi o kompleksowości regulacji

Aby odpowiedzieć na powyższe pytanie, należy w pierwszej kolejności ustalić, jak przedstawiała się sytuacja przed wprowadzoną zmianą przepisów. Należy przypomnieć, że art. 25 ust. 1 CzasKierU wprowadzał obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy kierowców w formie:

1) zapisów na wykresówkach,

2) wydruków danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego,

3) plików pobranych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego,

4) innych dokumentów potwierdzających czas pracy i rodzaj wykonywanej czynności lub

5) rejestrów opracowanych na podstawie dokumentów, o których mowa w pkt 1–4.

W praktyce słusznie i zgodnie przyjęto, że te formy prowadzonej dokumentacji mają charakter alternatywny³. Spory w doktrynie pojawiły się jednak na gruncie [...]