Abstrakt

Zakaz różnicowania uprawnień określonych grup pracowników lub poszczególnych pracowników wyodrębnionych z powodów uznanych za dyskryminujące to dziś w prawie pracy oczywistość. Może nie wpływa on na sytuację pracobiorców w stopniu, jakim byśmy sobie życzyli, ale na pewno staje się ważnym, a przy tym względnie konkretnym punktem odniesienia dla ocen prawnych różnych sytuacji i zachowań na rynku pracy, w tym w szczególności zachowań pracodawców. Widać to w judykaturze, widać w praktyce wielu pracodawców i to we wszystkich sferach ich działania, widać podczas rekrutacji pracowników przy określaniu warunków ich zatrudniania i zwalniania, a także przy stanowieniu wewnątrzzakładowych aktów prawa pracy (np. regulaminów). Wpływa na to także rosnąca wrażliwość pracowników na „bycie równo traktowanym”.