Abstrakt

Kodeks pracy zawiera własną, odrębną regulację przedawnienia roszczeń pracowniczych. Przedawnienie roszczeń polega, najogólniej rzecz ujmując, na tym, że po upływie określonego w ustawie czasu wierzyciel nie możne skutecznie dochodzić wykonania zobowiązania od osoby zobowiązanej. W związku z tym wskutek upływu przedawnienia pracownik nie będzie mógł skutecznie domagać się spełnienia przez pracodawcę jego obowiązków (np. zapłaty wynagrodzenia), jeżeli ten skorzysta przed sądem z zarzutu przedawnienia. W niniejszym opracowaniu autor omawia problematykę przedawnienia roszczeń pracowniczych.

Uwagi wstępne

Roszczenia ze stosunku pracy przedawniają się stosunkowo szybko, ponieważ zasadniczy termin to 3 lata. Zgodnie z art. 291 § 1 KP roszczenie ze stosunku pracy ulega przedawnieniu z upływem 3 lat od dnia, w którym stało się wymagalne. Termin ten wiąże zarówno pracowników, jak i uprawnionych członków rodziny zmarłego pracownika (np. w zakresie roszczeń członków rodziny zmarłego pracownika o zapłatę odprawy pośmiertnej). Ponadto termin ten odnosi się do wszelkich roszczeń ze stosunku pracy nawiązanego na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania i spółdzielczej umowy o pracę. Oznacza to, że terminy przedawnienia wskazane w art. 291 § 1 KP odnoszą się zarówno do roszczeń o charakterze majątkowym, jak i niemajątkowym.