Abstrakt

W niniejszym opracowaniu autor podejmuje próbę przedstawienia problematyki sposobu i terminów informowania i konsultowania się z radą pracowników. W praktyce gospodarczej są to kwestie najbardziej doniosłe, gdyż będą występować w sposób ciągły w całym okresie współpracy pracodawcy z radą. Jest to też przedmiot najbardziej prawdopodobnych sporów między radą a pracodawcą. Większość innych problemów, np. związanych z tworzeniem rady lub ustaleniem jej liczebności, może być bardziej skomplikowana, ale mniej ważna, gdyż występująca tylko jednorazowo.

Pracodawca zobowiązany jest przekazywać radzie informacje dotyczące:

1) swojej działalności i sytuacji ekonomicznej oraz przewidywanych w tym zakresie zmian,

2) stanu, struktury i przewidywanych zmian zatrudnienia oraz działań mających na celu utrzymanie poziomu zatrudnienia,

3) działań, które mogą powodować istotne zmiany w organizacji pracy lub w podstawach zatrudnienia (art. 13 ust. 1 IiKPracU).

Niewątpliwie zakres obowiązkowych informacji został przez ustawodawcę zarysowany niezwykle szeroko. Druga ogólna obserwacja to ta, że obejmuje on zarówno informacje o zdarzeniach, które zależą od woli pracodawcy, jak i takich, które mogą nastąpić niezależnie od jego woli, a czasem również nawet bez jego wiedzy.

Działalność i sytuacja ekonomiczna

Obowiązek informowania o działalności i sytuacji ekonomicznej budzi w praktyce najwięcej kontrowersji. Po pierwsze, literalne rozumienie tego przepisu wymagałoby w praktyce stałej i niekończącej się konferencji z radą pracowników. Po drugie, już sama możliwość wyrażania przez radę pracowników opinii na temat kierunków działalności gospodarczej jest przez pracodawców oceniana negatywnie, jako ingerencja w ich prawo do swobodnego prowadzenia działalności gospodarczej.

Interpretację art. 13 ust. 1 pkt 1 rozpoczynam od stwierdzenia, że obowiązkowi informacyjnemu nie[...]