Abstrakt
W dniu 5.8.2006 r. weszła w życie nowelizacja Kodeksu pracy dokonana ustawą z 23.6.2006 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej1. Jej celem jest korekta przepisów wprowadzonych tzw. unijną nowelizacją Kodeksu pracy2, która weszła w życie 1.1.2004 r. Zmiany dotyczą prawidłowości sformułowania przepisów wdrażających postanowienia dyrektywy Rady 91/533/EWG z 14.10.1991 r. w sprawie obowiązku pracodawcy dotyczącego informowania pracowników o warunkach stosowanych do umowy lub stosunku pracy3, a w szczególności przepisów o informowaniu pracowników o warunkach zatrudnienia oraz o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług. Na szczególną uwagę pracodawców zasługują jednoznaczne regulacje odnoszące się do obowiązków pracodawcy w przypadku zmiany dotyczącego pracownika warunku zatrudnienia. Zdaniem autora ich wykonanie znacznie podwyższa poziom zbiurokratyzowania obsługi zatrudnienia.
Informacja o warunkach zatrudnienia
Po zmianach obowiązkowa treść pisemnej informacji o warunkach zatrudnienia (art. 29 § 3 KP) została uzupełniona i uszczegółowiona. I tak:
1) dodano, że przekazywana pracownikowi informacja powinna wskazywać obejmujący pracownika układ zbiorowy pracy, o ile taki u pracodawcy funkcjonuje. Należy podać dokładną nazwę układu i datę jego uchwalenia, a także datę i miejsce jego rejestracji;
2) w zakresie uprawnień urlopowych uściślono, że treść informacji ogranicza się do wymiaru urlopu przysługującego pracownikowi. Dotychczas pracodawca informował pracownika o „przysługującym mu urlopie wypoczynkowym”, co interpretowano szeroko, że pracodawca powinien podać pracownikowi również zasady korzystania z urlopu;
3) podkreślono, że informacja o warunkach zatrudnienia[...]