Monitor Prawa Pracy

nr 8/2006

Zakaz dyskryminacji w stosunkach pomiędzy podmiotami prywatnymi a horyzontalny skutek praw człowieka

Joanna Krzemińska
Doktorantka w Centrum Prawa Europejskiego Uniwersytetu w Bremie, w ramach projektu badawczego „Prawa człowieka i prawo prywatne w Unii Europejskiej”. Urzędnik Komisji Europejskiej w Brukseli. Prezentowane opinie są prywatnymi opiniami autorki
Abstrakt

Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie problematyki obowiązywania zakazu dyskryminacji w stosunkach pomiędzy podmiotami prywatnymi w powiązaniu z tak zwanym horyzontalnym skutkiem praw człowieka. Problematyka ta jest szczególnie aktualna w prawie pracy, gdzie najczęściej dochodzi do sytuacji, w których ścierają się fundamentalne prawa pomiotów prywatnych. Wymienić tutaj należy na przykład kontrowersyjne pytanie, czy pracodawca może zakazać noszenia chusty pracownicy wyznania muzułmańskiego?

Poniżej zostanie przedstawione orzecznictwo sądów niemieckich w takiej sprawie. Punktem wyjścia dyskusji będzie debata nad przyjęciem ustawy antydyskryminacyjnej w Niemczech ze względu na kluczowe znaczenie problematyki obowiązywania zakazu dyskryminacji w stosunkach pomiędzy podmiotami prywatnymi w prawie pracy.

Wprowadzenie

Projekt ustawy o równouprawnieniu (Gesetz zur Umsetzung europäischer Richtlinien zu Verwirklichung des Grundsatzes der Gleichbehandlung Gleichbehandlungsgesetz - AGG)1, wcześniej określanej mianem ustawy antydyskryminacyjnej2, wywołał w Niemczech burzliwą dyskusję. Zakłada on implementację czterech unijnych dyrektyw antydyskryminacyjnych (dyrektywy 2002/73/WE, 2000/78/WE, 2000/43/WE oraz 2004/113/EG)3. Celem implementacji wszystkich unijnych dyrektyw antydyskryminacyjnych w jednym akcie prawnym jest zapewnienie całościowego ujęcia problemu dyskryminacji, a co za tym idzie, efektywna ochrona przed wszystkimi jej przejawami.

Implementacja europejskich dyrektyw antydyskryminacyjnych ma w Niemczech długą historię. W lipcu 2004 r. Komisja Europejska zagroziła wystąpieniem przeciwko pięciu [...]