Abstrakt
Przed 1.1.2004 r.
Jednym ze szczególnych i podstawowych uprawnień pracowniczych jest prawo do corocznego, nieprzerwanego i płatnego urlopu wypoczynkowego (art. 152 KP). Aż do 31.12.2003 r. nabycie prawa do pierwszego w życiu tzw. kolejnego urlopu musiało zostać poprzedzone uzyskaniem przez pracownika prawa do urlopu przysługującego po przepracowaniu roku (art. 153 KP). Ponieważ prawo do któregokolwiek z urlopów kolejnych nabywało się w każdym następnym roku kalendarzowym, umożliwiało to pracownikowi podejmującemu pierwszą w życiu pracę np. 5.1.2001 r. uzyskanie w ciągu niespełna dwóch lat kalendarzowych (2001 i 2002) prawa do zaledwie jednego urlopu. Rok pracy takiego pracownika upływał bowiem dopiero 4.1.2002 r., w efekcie czego nabycie przez niego prawa do pierwszego z kolejnych urlopów wypoczynkowych mogło nastąpić nie wcześniej niż w 2003 r.
Po 1.1.2004 r.
Od dnia 1.1.2004 r. pracownik podejmujący pracę po raz pierwszy jeszcze w tym samym w roku kalendarzowym uzyskuje prawo do urlopu z upływem każdego miesiąca pracy, w wymiarze 1/12 wymiaru urlopu przysługującego mu po przepracowaniu roku. Natomiast prawo do pierwszego z kolejnych urlopów może nabyć już w następnym roku kalendarzowym1. Oznacza to, że pracownik, który pierwszą w życiu pracę podjął np. 5.1.2005 r., może w latach 2005-2006 uzyskać prawo do dwóch urlopów wypoczynkowych. Wypada oczywiście tylko temu przyklasnąć, zwłaszcza jeśli wcześniej sygnalizowało się, że art. 153 KP swoiście dyskryminuje pewną część pracowników2.
Nabycie prawa do urlopu
Nie brakuje niestety w tej beczce [...]