Abstrakt
System zadaniowego czasu pracy istnieje w polskim prawie od dłuższego czasu, a zagadnienia z nim związane są przedmiotem wielu orzeczeń SN. W niniejszym artykule poruszane są kwestie dotyczące natury prawnej tego systemu, przesłanek jego stosowania przez pracodawcę, a także procedury jego wprowadzenia.
Przesłanki stosowania zadaniowego systemu czasu pracy
Przepisy Kodeksu pracy nie przewidują specyficznych ograniczeń lub zakazów dotyczących kategorii pracowników, którzy mogą pracować w tym systemie, czy pracodawców, którzy mogą go wprowadzić. Przesłanki stosowania systemu zadaniowego czasu pracy są zawarte w art. 140 zd. 1 KP. Tak więc może on być wdrażany w przypadkach uzasadnionych:
1) rodzajem lub
2) organizacją albo
3) miejscem wykonywania pracy.
Zastosowanie przez ustawodawcę w ww. przepisie spójnika „lub” oznacza, że wprowadzenie omawianego systemu może być uzasadnione łącznie rodzajem pracy i jej organizacją, ale też jedynie rodzajem pracy, a także jedynie jej organizacją1. Osobną przesłanką wdrożenia tego systemu - ze względu na użycie spójnika „albo” - jest miejsce wykonywania pracy. Tak więc uznać można, że wystarczające jest spełnienie jednej z powyższych przesłanek, by można było zastosować system zadaniowego czasu pracy2.
Z powyższego wynika, że ustawodawca nie określił konkretnie, do jakich prac, pracowników czy pracodawców ten system znajdzie zastosowanie. Zgodnie z poglądami[...]