Abstrakt
Ustawą z 26.7.2002 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw wprowadzono do polskiego systemu prawnego nową instytucję, jaką jest umowa o pracę na zastępstwo pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności. Zabieg ten polegał na dodaniu do art. 25 § 1 KP zdania drugiego o następującej treści: „Jeżeli zachodzi konieczność zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy, pracodawca może w tym celu zatrudnić innego pracownika na podstawie umowy o pracę na czas określony obejmujący czas tej nieobecności”. Równocześnie do art. 177 KP dodano § 31 w brzmieniu: „Przepisu § 3 nie stosuje się do umowy o pracę na czas określony w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy”.