Monitor Prawa Pracy

nr 9/2004

Czas pracy kierowców

Łukasz Leja
Autor jest dyrektorem Biura Prawnego i Orzecznictwa Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego.
Abstrakt

Ustawa z 24.8.2001 r.1 dotyczyła kierowców zatrudnionych na podstawie stosunku pracy, do których odnosiły się wszystkie jej unormowania, oraz pozostałych kierowców wykonujących przewozy drogowe, do których nie stosowano przepisów z zakresu czasu pracy. Dnia 1.5.2004 r. weszła w życie nowa ustawa o czasie pracy kierowców z 16.4.2004 r. 2 (dalej jako: ustawa). W swojej podstawowej materii ustawa odnosi się tylko do kierowców-pracowników. Kierowcy nie będący pracownikami objęci są wyłącznie postanowieniami wynikającymi z rozporządzenia Rady (EWG) Nr 3820/85 z 20.12.1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego3 (dalej jako: rozporządzenie). Kierowcy pozostający w stosunku pracy równolegle z ustawowymi przepisami z zakresu czasu pracy objęci są także normami przewidzianymi w rozporządzeniu, a określającymi czas prowadzenia pojazdu, obowiązkowych przerw i odpoczynku.W niniejszym opracowaniu Autor szczegółowo omawia kwestie związane z czasem pracy kierowców.

Uwagi wstępne

Podjęcie rozważań z zakresu prowadzenia pojazdu wymaga uprzedniego wskazania dwóch zasadniczych aktów prawnych, które sprawy te regulują. Są nimi powołane wyżej ustawa i rozporządzenie Nr 3820/85.Istotne znaczenie ma przy tym stosunek obu tych aktów prawnych do siebie. Ustawa reguluje bowiem czas pracy kierowców, a rozporządzenie dotyczy tylko czasu prowadzenia pojazdu, czyli fragmentu czasu pracy. Ustawę stosuje się do kierowców będących pracownikami wrozumieniu przepisów Kodeksu pracy, a rozporządzenie do kierowców niezależnie od tego, czy są pracownikami, czy też kierują pojazdami na podstawie umów cywilnoprawnych, np. umowy zlecenia.Jeśli zatem przedsiębiorstwo zatrudnia pracowników na umowę o pracę, zobligowane będzie do[...]