Abstrakt

świadczenie usług w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, czyli tzw. samozatrudnienie, występuje stosunkowo od niedawna, ale staje się coraz bardziej popularna. Jest to bowiem forma zatrudnienia mająca szczególne znacznie w sytuacji niemożności znalezienia pracy zarówno przez osoby wykształcone, jak i posiadające niewielkie kwalifikacje. Ten rodzaj aktywności zawodowej wymaga jednak wykazania się dużą dozą przedsiębiorczości i staranności przy rejestracji działalności oraz rozliczaniu danin publicznoprawnych.

W niniejszym artykule Autor omówi czynności, jakie należy podjąć w związku z samozatrudnieniem, czyli z rozpoczynaniem własnej działalności gospodarczej, oraz podstawowe różnice pomiędzy tą formą pracy a jej wykonywaniem na podstawie umowy o pracę, w tym również konsekwencje podatkowe.

Uwagi ogólne

Od pewnego czasu coraz częściej spotykamy się z terminem „samozatrudnienie”, i choć jest on stosunkowo nowy, nie do końca precyzyjny i rozumiany powszechnie raczej intuicyjnie, to w istocie oddaje to, co się nim określa.

Samozatrudnienie to prowadzenie przez osobę fizyczną działalności gospodarczej wykonywanej osobiście, czyli bez zatrudniania pracowników. W ten sposób można zarówno świadczyć usługi (co w praktyce jest zjawiskiem częstszym), jak i zajmować się produkcją (co będzie już zjawiskiem rzadszym, zważywszy, że działalność produkcyjna z reguły wymaga zaangażowania większej liczby osób) . W tym sensie pojęcie to w zasadzie nie oznacza niczego nowego. W istocie są to tzw. firmy jednoosobowe, z którymi mieliśmy do czynienia już od kilkunastu lat niemal na co dzień, i wprowadzenie pojęcia samozatrudnienia miało zapewne na celu określenie występującej od niedługiego czasu tendencji przechodzenia przez pracowników z wykonywania pracy na podstawie umowy o pracę na świadczenie usług w ramach prowadzonej przez[...]