Monitor Podatkowy

nr 2/2023

Niedookreśloność klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania nie stanowi podstaw do jej arbitralnego stosowania

Mikołaj Kondej
Autor jest doktorem nauk prawnych, doradcą podatkowym i radcą prawnym w PwC (Poznań, Polska)
Aleksandra Młoczkowska-Schulz
Autorka jest prawnikiem, doktorantką na WPiA UKSW, pracownikiem działu wiedzy w PwC (Warszawa, Polska)
Abstrakt

Glosowany wyrok podtrzymał wyrok WSA oddalający skargę na odmowę wydania opinii zabezpieczającej dotyczącej prawa do rozpoznania straty wynikłej ze zbycia pomiędzy podmiotami powiązanymi akcji, które straciły na wartości z powodu niepowodzenia biznesowego. W glosie autorzy krytycznie wypowiadają się na temat braku faktycznego rozpoznania przez NSA zarzutów skargi odnoszących się do przesłanki sprzeczności korzyści podatkowej z przedmiotem i celem przepisu ustawy podatkowej. Wskazują oni również, że mimo iż między przesłankami sprzeczności i sztuczności zachodzą określone relacje, dla zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania konieczne jest odrębne wykazanie każdej z nich, czego ani WSA, ani NSA nie uczynił. W konkluzjach autorzy podkreślają, że trudności w interpretacji klauzuli, wynikające z użycia w jej treści dużej liczby zwrotów niedookreślonych, powinny skłaniać sędziów do wyjątkowej uwagi przy wydawaniu i uzasadnianiu orzeczeń, tak by nie miały one charakteru rozstrzygnięć o charakterze arbitralnym.