Monitor Podatkowy

nr 2/2019

Analiza postępowania dotyczącego cofnięcia skutków unikania opodatkowania

DOI: 10.32027/MOPOD.19.2.1
Wojciech Maruchin
Autor jest doktorem nauk prawnych, członkiem państwowej komisji egzaminacyjnej ds. doradztwa podatkowego oraz członkiem rady nadzorczej Międzynarodowego Stowarzyszenia Podatkowego (IFA). Autor kilkunastu książek i kilkudziedzięciu artykułów z dziedziny prawa podatkowego.
Abstrakt

Ustawodawca wprowadził do przepisów ustawy Ordynacja podatkowa (dalej OrdPU) nową procedurę dotyczącą cofnięcia skutków unikania opodatkowania. Powodem jej wprowadzenia było dążenie do umożliwienia podatnikom i płatnikom wycofania się ze skutków unikania opodatkowania wynikających ze środków ograniczających umowne korzyści. Procedura może także dotyczyć uzyskanej przez podmiot korzyści podatkowej.
Przeanalizowane w niniejszym artykule postępowanie może być wszczynane na wniosek zainteresowanego podmiotu i kończy się decyzją wydawaną przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (dalej SKAS). Uwieńczeniem przeprowadzonego postępowania i wydania decyzji jest złożenie przez zainteresowany podmiot korekty deklaracji podatkowej, co nie stanowi przeszkody do przeprowadzenia przez uprawniony do tego organ czynności sprawdzających, kontroli podatkowej, postępowania podatkowego lub kontroli celno skarbowej. Podmiot ten jest jednak zobligowany do poniesienia kosztów, których wysokość została określona w badanych przepisach.
W badanej procedurze rolę organu opiniodawczego – działającego zarówno na wniosek SKAS, jak i zainteresowanego podmiotu – może odgrywać Rada do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania.
Szef Krajowej Administracji Skarbowej może odmówić określenia warunków cofnięcia skutków unikania opodatkowania, np. w przypadku gdy czynność prowadząca do unikania opodatkowania, nie skutkowała, wbrew stanowisku zainteresowanego, osiągnięciem korzyści podatkowej.