Abstrakt

Celem artykułu jest ustalenie minimalnych standardów prowadzenia postępowań podatkowych dotyczących identyfikacji spełnienia przesłanki dobrej wiary w świetle orzecznictwa TSUE. W artykule sformułowano także wnioski dotyczące zasad oceny należytej staranności podatników podatku od wartości dodanej w kontekście wyroku WSA we Wrocławiu z 21.6.2017 r. (I SA/Wr 1341/16).
Zasada neutralności w podatku od wartości dodanej oraz znaczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego sprzeciwiają się stosowaniu odpowiedzialności zbiorowej – w tym w szczególności arbitralnej odpowiedzialności podatnika za nieprawidłowości jego kontrahentów. Organ prowadzący postępowanie powinien kompleksowo ustalić stan faktyczny, w tym w zakresie relacji podatnika z kontrahentami, okoliczności zawarcia transakcji czy sposobu zachowania podatnika. W świetle wyroku WSA we Wrocławiu istotnego znaczenia nabiera ustalenie wzorca należytej staranności, który powinien być adekwatny do stanu faktycznego danej sprawy.