Abstrakt

Traktowanie dla celów podatkowych wyniku na sprzedaży wierzytelności, w szczególności własnych zarachowanych uprzednio jako przychody należne, wywoływało „od zawsze” spory interpretacyjne. Zmiany wprowadzone od 1.1.2018 r w tym zakresie niestety wygenerowały kolejne niejasności interpretacyjne. ­Artykuł dotyczy ustalania kosztów uzyskania przychodów przy sprzedaży wierzytelności (art. 16 ust. 1 pkt 39 PDOPrU, art. 23 ust. 1 pkt 34 PDOFizU), a także ustalania wartości podatkowej tych wierzytelności, z perspektywy przedsiębiorców (spółek kapitałowych) prowadzących księgi rachunkowe. Inne jest dla celów podatkowych traktowanie wierzytelności własnych (zarachowanych uprzednio jako przychody należne) oraz wierzytelności nabytych (niezarachowanych uprzednio jako przychody należne). Straty ze sprzedaży wierzytelności, niezarachowanej jako przychód należny, nie mogą w ogóle stanowić kosztów uzyskania przychodów. Dotyczy to pożyczek, przedpłat, wypłaconej kontrahentowi kaucji, zaliczek pobranych przez kontrahentów lub pracowników. Od 1 stycznia 2019 r. będą obowiązywały nowe przepisy dotyczące rozliczania nabywanych przez przedsiębiorców wierzytelności bądź pakietów wierzytelności, których analiza nie stanowi przedmiotu artykułu.