Abstrakt

Opinie zabezpieczające są nową instytucją wprowadzoną do polskiego systemu prawa podatkowego w związku z unormowaniem w Ordynacji podatkowej tzw. klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. Celem wydania opinii jest uzyskanie przez wnioskodawcę zabezpieczenia przed negatywnymi skutkami możliwego zastosowania procedur podatkowych w przypadku podejrzenia unikania opodatkowania. Przepisy art. 119w–119zf zostały wprowadzone do Ordynacji podatkowej (dalej: OrdPU) mocą nowelizacji z 13.5.2016 r. i weszły w życie 15.7.2016 r.
Przepisy dotyczące opinii zabezpieczających są wzorowane na regulacjach dotyczących interpretacji przepisów prawa podatkowego. Występuje jednak kilka istotnych różnic odnoszących się do obu instytucji. Po pierwsze, wśród interpretacji podatkowych wyróżnia się interpretacje ogólne – wydawane na wniosek lub z urzędu, służące zapewnieniu jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego – oraz interpretacje indywidualne, wydawane na wniosek w indywidualnych sprawach wnioskodawców. Opinie zabezpieczające z kolei mogą zostać wydane jedynie w sprawach indywidualnych i tylko na wniosek. Nie ma możliwości wydania opinii zabezpieczającej z urzędu.