Abstrakt

Praktyka organów podatkowych w zakresie zaliczania zwrotów i nadpłat VAT na poczet zaległości podatkowych okazuje się krzywdząca dla podatników. Od przyjętego momentu zaliczenia zwrotów/nadpłat na poczet zaległości podatkowych często zależy wysokość długu wobec urzędu skarbowego (kwota odsetek). Od momentu tego zaliczenia zależy również ocena, czy podatnik w ogóle uregulował całą zaległość podatkową i czy wobec tego np. przysługiwało mu prawo do preferencyjnych odsetek za zwłokę liczonych od zaległości wykazanych w samowolnej korekcie deklaracji. W wyniku stosowania przepisów OrdPU, mimo korzystnych dla podatników wyroków sądowych – choć sprzecznych z literalnym (gramatycznym) brzmieniem przepisów – organy podatkowe wciąż zaliczają deklarowane zwroty i nadpłaty VAT dopiero w dacie złożenia korekt deklaracji/złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty.W efekcie Skarb Państwa, który dysponował środkami pieniężnymi podatnika (niezadeklarowanym wcześniej zwrotem VAT lub zawyżoną kwotą zobowiązania podatkowego), zyskuje podwójną korzyść w postaci wspomnianej możliwości dysponowania środkami podatnika oraz odsetek za zwłokę liczonych od dnia powstania zaległości podatkowej do dnia wygaśnięcia zobowiązania podatkowego.