Abstrakt

Zdaniem Ministra Finansów, gdy pracodawca dostarcza towary lub świadczy usługi na rzecz własnych pracowników oraz zleceniobiorców, stosując ceny niższe niż rynkowe, organy podatkowe mają prawo ustalić podstawę opodatkowania VAT zgodnie z wartością rynkową tych świadczeń na podstawie art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej: VATU).Stan faktycznySpółka, która złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, zamierzała proponować pracownikom oraz zleceniobiorcom dodatkowe świadczenia, niezależne od umówionego wynagrodzenia. Wspomniane świadczenia w postaci m.in. karnetów sportowych, pakietów medycznych oraz ubezpieczeń na życie podlegają zarówno opodatkowaniu podatkiem VAT, jak i zwolnieniu od niego. W zamyśle spółki miały być one dostępne po cenach obniżonych w stosunku do ceny ich zakupu, płaconej przez spółkę.W związku z brzmieniem art. 32 VATU spółka powzięła wątpliwość, czy organy podatkowe będą uprawnione do szacowania podstawy opodatkowania wskazanych świadczeń na mocy tego przepisu.W opinii spółki związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 VATU, tj. powiązanie wynikające ze stosunku pracy, istnieje między nią, jako pracodawcą, zarówno w transakcjach z pracownikami, jak i zleceniobiorcami. Ponieważ jednak zatrudnieni przez spółkę występują w transakcjach jako osoby fizyczne niebędące podatnikami VAT w rozumieniu art. 15 VATU, spółka stanęła na stanowisku, że nie zostaną spełnione łącznie wszystkie przesłanki konieczne do zastosowania art. 32 VATU. W konsekwencji organy podatkowe nie będą uprawnione do szacowania podstawy opodatkowania w opisanych we wniosku transakcjach.Dyrektor IS w Poznaniu podzielił stanowisko spółki w interpretacji indywidualnej z 21.5.2014 r., ILPP2/443-183/14-4/MR. Wskazał on, że art. 32 VATU odwołuje się wprost do przepisów określających prawo podatnika, tj. podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Podmioty pozostające w stosunku pracy i nieprowadzące działalności gospodarczej z założenia nie dysponują prawem do odliczenia VAT w zakresie wydatków ponoszonych w związku z wykonywaną pracą.Po pewnym czasie interpretacja została jednak zmieniona z urzędu. Minister Finansów uznał bowiem, że organy podatkowe w stanie faktycznym opisanym we wniosku będą uprawnione do zastosowania art. 32 ust. 1 VATU zarówno w przypadku oferowania świadczeń po obniżonych cenach pracownikom spółki, jak i jej zleceniobiorcom. W jego opinii związek z nabywcami ma bezpośredni wpływ na ustalone wynagrodzenie z tytułu sprzedaży, a nabywcom nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. Minister Finansów odmiennie zatem zinterpretował fakt, że pracownicy i zleceniobiorcy nie są podatnikami, o których mowa w art. 15 VATU. Uznał on, że ta okoliczność nie sprawia, iż znajdują się poza regulacją ustawy. Stwierdził natomiast, że są podmiotami, którym nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego. W konsekwencji w przypadku sprzedaży po cenach niższych niż ceny rynkowe świadczeń opodatkowanych właściwe jest zastosowanie art. 32 ust. 1 pkt 1 VATU. Gdyby natomiast świadczenia podlegały zwolnieniu – art. 32 ust. 1 pkt 2 VATU.