Monitor Podatkowy

nr 7/2014

Nadpłata w ujęciu funkcjonalnym

Jolanta Gorąca
Autorka jest prawnikiem specjalizuje się w prawie podatkowym.
Abstrakt

Nadpłata podatkowa nie jest instytucją samodzielną, nie może istnieć w oderwaniu od zobowiązania podatkowego i obowiązku podatkowego. W artykule omówiono powstawanie, wymiar i wykonywanie tego stosunku prawnego.Założenia metodologiczneGdy ustalamy funkcje przepisów o nadpłacie, wyróżnimy postanowienia dotyczące powstawania, wymiaru i wykonywania tego stosunku prawnego. Wynika to stąd, że normy ogólnego prawa podatkowego tworzą układ zdarzeń i czynności, realizujących logikę powstawania, wymiaru i wykonywania zobowiązań. Założenie stworzenia takiego układu norm pozwala na:

a) zdekodowanie norm i przyporządkowanie ich do jednej z funkcji: powstawania, wymiaru lub wykonywania,b) ustalenie, czy norma prawna wynikająca z przepisu jest niezbędna do całościowego uregulowania omawianej instytucji, a co za tym idzie, czy zasadny jest byt danego przepisu prawnego jako jednostki redakcyjnej w akcie prawnym w konfrontacji z innymi przepisami zaliczonymi do grupy przepisów pełniących tę samą funkcję, c) ustalenie, czy kształt normy wynikającej z przepisu jest adekwatny w stosunku do funkcji, jaką pełni, a co za tym idzie, czy konieczne są zmiany w tekście przepisu prawnego, które wpłyną na efektywność realizacji owej funkcji (celu).
Można więc w ten sposób zweryfikować kompletność i prawidłowość regulacji o nadpłacie.