Abstrakt
(...) w przypadku wykładni przepisów prawa podatkowego obowiązuje nakaz wykładni literalnej, jak też zakaz wykładni rozszerzającej, jeśli taka wykładnia miałaby prowadzić do poszerzenia zakresu opodatkowania. Wymaga tego ochrona poczucia bezpieczeństwa obywateli, którzy nie powinni byś zaskakiwani rozszerzeniem sensu przepisów prawnych, w sytuacji gdy działali w zaufaniu do nich.Stan faktycznyPrzedmiotem wydanej interpretacji był stan faktyczny, w którym spółka będąca polskim rezydentem podatkowym na potrzeby prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, korzysta z usług spółki, posiadającej swoją siedzibę w Szwecji, wynajmując od niej sprzęt do telekonferencji.Dostawca jest spółką prawa handlowego (osobą prawną) a spółka posiada:
– certyfikat rezydencji potwierdzający, że dostawca jest szwedzkim rezydentem w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Polską a Szwecją (dalej: UPO Polska-Szwecja), oraz– oświadczenie dostawcy, iż nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów w kraju siedziby.Dostawca świadczący usługę na rzecz wnioskodawcy nie posiada na terytorium Polski oddziału ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej (tzn. nie ma w Polsce zakładu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, dalej: PDOPrU, oraz odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania). Sprzęt telekonferencyjny był wykorzystywany do prowadzenia wideokonferencji i umożliwiał interaktywną komunikację multimedialną.Spółka zwróciła się do Dyrektora IS w Katowicach z pytaniem, czy w przedstawionej sytuacji ciążył na niej obowiązek pobrania zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodów uzyskiwanych na terenie Rzeczpospolitej Polskiej przez dostawcę z tytułu wynajmu sprzętu do telekonferencji oraz czy spółka powinna sporządzić deklarację IFT-2R.W ocenie spółki nie miała ona obowiązku pobrania podatku u źródła ani składania informacji IFT-2R w związku z brakiem podstaw do kwalifikacji omawianej transakcji jako wymienionych w art. 21 PDOPrU. Wynika to z faktu, że sprzęt wynajmowany przez spółkę należy zaliczyć do urządzeń, jednakże przy interpretacji powołanych przepisów nie można go zaliczyć do urządzeń przemysłowych, od wynajmu których pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy.Dyrektor IS w Katowicach uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe, twierdząc, że pojęcie urządzenia przemysłowego w opinii tut. organu, powinno być rozumiane maksymalnie szeroko, wobec czego w określonych przypadkach również sprzęt biurowy, w tym sprzęt umożliwiający przeprowadzenie tele- i wideokonferencji, mieści się w katalogu urządzeń przemysłowych. Tym samym należności regulowane przez wnioskodawcę na rzecz dostawcy, będącego szwedzkim rezydentem podatkowym, za wynajem sprzętu do telekonferencji stanowią należności licencyjne w świetle przepisów UPO Polska-Szwecja. Konsekwentnie spółka dokonująca wypłaty takich należności na rzecz szwedzkiego rezydenta podatkowego jest obowiązana do potrącenia od nich zryczałtowanego podatku dochodowego oraz złożenia informacji IFT-2R.