Monitor Podatkowy
nr 5/2014
Stosowanie mechanizmu „odwrotnego obciążenia” do dostawy towarów z przetworzonych odpadów z tworzyw sztucznych
Autorka jest doradcą podatkowym.
Abstrakt
Interpretacja indywidualna Dyrektora IS w Bydgoszczy z 20.3.2014 r., ITPP3/443-616/13/AT
(…) dla towarów klasyfikowanych (…) pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 – „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”, w stanie prawnym obowiązującym od 1.10.2013 r., podmiotem obowiązanym do stosownego rozliczenia podatku, w ramach tzw. odwróconego mechanizmu obciążenia VAT, jest nabywca tych towarów, o ile spełnione są pozostałe warunki wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług.Stan faktycznySpółdzielnia (dalej również: spółdzielnia lub wnioskodawca) specjalizuje się przede wszystkim w przetwórstwie tworzyw sztucznych. Oferuje produkty z trwałych materiałów wykonywanych dzięki nowoczesnej technologii, głównie opakowania typu wiaderko, wyroby wtryskowe, tulejki, koła, pojemniki, folie itp. W związku z różnymi procesami produkcyjnymi przy wytwarzaniu tych wyrobów uzyskuje się odpady z tworzyw sztucznych (powoduje to dostawa słabej jakości materiałów, przestój maszyn, błędy pracowników itp.). Z tych odpadów, w wyniku odpowiedniego przekształcenia, wyodrębnia się surowce, które następnie spółdzielnia sprzedaje bądź wykorzystuje do następnej produkcji. Spółdzielnia odkupuje także odpady przemysłowe z tworzyw sztucznych od dostawców zewnętrznych. Są to m.in.: folia odpadowa, zużyte skrzynki i bidony, zużyte opakowania, takie jak: wiaderko, beczka, pojemnik 1000 l. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) dalej: VATU, dostawca złomu dla spółdzielni wystawia fakturę VAT, a obowiązek rozliczenia VAT spoczywa na nabywcy. Odpady zakupione i własne (powstające np. w procesie gratowania w postaci wlewików, taśmy do bandowania) spółdzielnia przekształca poprzez zmielenie w młynie lub granulatorze. W wyniku tego procesu powstają niekształtne krążki bądź granulki o wielkości założonego sita. Zmielony złom z odpadów z folii przyjmuje postać płatków, które w wyniku mechanicznej obróbki służą jako odzyskany surowiec do kolejnego wytworzenia folii. Podobnie postępuje się z innymi odpadami z tworzyw sztucznych, które następnie mogą być wykorzystane do własnej produkcji albo odsprzedane kontrahentom i w tym wypadku nie znajdzie zastosowania mechanizm odwróconego obciążenia. Spółdzielnia jako sprzedawca rozlicza podatek.W związku z tak przedstawionym zdarzeniem przyszłym wnioskodawca zwrócił się do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (dalej: DIS lub organ) o odpowiedź na pytanie, czy do dokonywanej przez spółdzielnię dostawy towarów z przemielonych i obrobionych odpadów z tworzyw sztucznych, niemieszczących się jej zdaniem w kategorii złomu, nie ma zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 VATU, zgodnie z którym podatnikiem jest nabywca złomu, na którym ciąży obowiązek rozliczenia podatku od tej transakcji, a w konsekwencji to spółdzielnia rozlicza podatek.Wnioskodawca wystąpił o potwierdzenie, że do dokonywanej przez niego dostawy towarów z przemielonych i obrobionych odpadów z tworzyw sztucznych nie ma zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 VATU. Wnioskodawca wskazał, że obowiązująca VATU nie zawiera definicji złomu i odwołał się do interpretacji ogólnej Ministra Finansów z 2.5.2011 r. (PT3/033/2/188/LWA/l 1/569), zgodnie z którą, kierując się wykładnią historyczną i celowościową, przez złom na potrzeby stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 VATU należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych, jak również złom metali szlachetnych.Wnioskodawca wskazał również, że w Słowniku języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.) znajdują się definicje złomu i odpadu, co wskazuje jednoznacznie, że nie są to pojęcia tożsame. Jak wynika z tych definicji, złom to niepotrzebne, zużyte przedmioty metalowe, pojazdy, maszyny, odpady poprodukcyjne, a odpad to resztka surowca, odpadająca przy produkowaniu czegoś lub pozostająca przy wykorzystaniu czegoś.Według wnioskodawcy złom z odpadów z tworzyw sztucznych po zmieleniu służy dalszej obróbce w celu produkcji nowych wyrobów bądź może być traktowany jako towar do dalszej odsprzedaży. Nie są to bowiem odpady z tworzyw sztucznych w „czystej postaci” złomu, ale odpady przekształcone, które uzyskują miano nowego produktu. Spółdzielnia ponosi duże nakłady pracy i koszty w celu przekształcenia odpadów do ich ponownego wykorzystania. Wnioskodawca uważa, że regulacja art. 17 ust. 1 pkt 7 VATU nie ma zastosowania do dokonywanej przez spółdzielnię dostawy, ponieważ sprzedawany towar nie jest w jej rozumieniu złomem, ale mieści się w słownikowej definicji odpadów. Wnioskodawca powołał się na pismo Urzędu Statystycznego w Łodzi z 2012 r. zawierające stwierdzenie, że przemiał oraz regranulat powstałe w wyniku przetworzenia odpadów z tworzyw sztucznych mieszczą się w grupowaniu: PKWiU 38.32.33.0 – „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”.W dniu 20.3.2014 r. DIS, działając w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną – ITPP3/443-616/13/AT, w której uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. Organ stwierdził, że dla towarów klasyfikowanych pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 – „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych”, w stanie prawnym obowiązującym od 1.10.2013 r., podmiotem obowiązanym do stosownego rozliczenia podatku, w ramach tzw. odwróconego mechanizmu obciążenia VAT, jest nabywca tych towarów, jeśli spełnione są pozostałe warunki wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 7 VATU. Tym samym, pod wskazanym warunkiem, dla ww. czynności wnioskodawca nie jest obowiązany do rozliczenia podatku. Natomiast przed 1.10.2013 r. towary klasyfikowane pod symbolem PKWiU 38.32.33.0 – „Surowce wtórne z tworzyw sztucznych” nie były objęte ww. zasadami opodatkowania.
