Monitor Podatkowy

nr 5/2014

Ewidencja gruntów i budynków – materialnoprawny element konstrukcji podatków lokalnych czy środek dowodowy?

Krzysztof Radzikowski
Autor jest doradcą podatkowym.
Abstrakt

Najwięcej kontrowersji przy wymiarze podatków lokalnych na podstawie ewidencji gruntów i budynków budzi przyznanie danym ewidencyjnym mocy wiążącej nawet w przypadku ich niezgodności z rzeczywistością. Skutkuje to m.in. objęciem gruntu o charakterze rolnym lub leśnym, lecz błędnie sklasyfikowanego w ewidencji, wielokrotnie wyższym podatkiem od nieruchomości zamiast podatkiem rolnym lub podatkiem leśnym.WprowadzenieCelem artykułu jest odpowiedź, w stanie prawnym de lege lata, na pytania: czy, w jakim zakresie i na jakiej podstawie prawnej dane z ewidencji definiują elementy konstrukcji podatków lokalnych w sposób niepodważalny, a kiedy – gdy okażą się wadliwe – mogą i powinny zostać odrzucone i zastąpione ustalonym w postępowaniu dowodowym stanem rzeczywistym. Pominięto przy tym:

– wątpliwości konstytucyjne dotyczące tego, że o przedmiocie opodatkowania nie decyduje ustawa podatkowa, ale czynności organu ewidencyjnego dokonywane na podstawie aktu rangi podustawowej, i to spoza zakresu prawa podatkowego, oraz – argumentację odwołującą się do zasad słuszności i sprawiedliwości w kontekście wymiaru podatku na podstawie nierzetelnych i nieaktualnych wpisów będących skutkiem zaniedbań organu ewidencyjnego.