Abstrakt
Przepisy ustawy z 7.12.2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw1 (dalej: ustawa nowelizująca) wprowadziły zmiany w zakresie zasad opodatkowania czynności polegających na nieodpłatnym wydaniu towarów. Nowe regulacje obowiązują od 1.4.2013 r. Znowelizowane przepisy są niestety mniej korzystne dla podatników.
Stan prawny obowiązujący do 31.3.2013 r.
Do końca marca 2013 r., w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług2 (dalej: VATU), za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 (czyli czynność opodatkowaną), ustawodawca rozumiał również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.
W konsekwencji, zgodnie z powołanym przepisem, każde nieodpłatne przekazanie towaru było opodatkowane podatkiem VAT, jeżeli tylko podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru.
Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca wyłączył pewną kategorię nieodpłatnych dostaw z konieczności opodatkowania podatkiem VAT. Otóż powołując się na obowiązujące do końca marca 2013 r. brzmienie art. 7 ust. 3 VATU, przepisu art. 7 ust. 2 nie stosowało się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.
Przy czym w myśl art. 7 ust. 4 cytowanej ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumiało się przekazane przez podatnika jednej osobie towary:
1) o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2) których przekazania nie ujęto w ewidencji, wskazanej w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.
Natomiast za próbkę, o której mowa w ust. 3, ustawodawca uznawał niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowywała skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazywała na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 VATU).
Znowelizowane brzmienie przepisów – stan prawny obowiązujący od kwietnia 2013 r.
Z dniem 1.4.2013 r. zmianie uległa definicja nieodpłatnego przekazania towarów. Przepis art. 7 ust. 2 otrzymał następujące brzmienie: przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 (a więc przez czynność opodatkowaną), rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
– jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia VAT należnego o kwotę VAT naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Celem zmiany [...]