Abstrakt

Stan faktyczny

W stanie faktycznym wniosku o interpretację podatnik wskazał, że jest spółką prowadzącą działalność deweloperską na rynku mieszkaniowym. W ramach prowadzonej działalności spółka nabywa grunty, przygotowuje projekty budowlane oraz przeprowadza budowę obiektów mieszkaniowych. W prowadzonej działalności spółka korzysta z finansowania zewnętrznego. W związku z realizacją jednego z projektów spółka zaciągnęła pożyczkę. Została ona udzielona w euro. Zgodnie z zapisami przedmiotowej umowy kwota udzielonej pożyczki mogła być przeznaczona tylko na cele wskazane w umowie, tj. zakup działki oraz koszty z tym związane, koszty rozbiórki (przygotowanie działki do budowy), a także koszty wszczęcia projektu.

Odsetki od udzielonej pożyczki zostały określone w stałej wysokości 5% rocznie. Termin zapłaty odsetek został określony w okresach miesięcznych, odsetki nie­zapłacone w terminie 10 dni od dnia wymagalności stają się przedmiotem kapitalizacji. Odsetki od wskazanej pożyczki są płatne bądź kapitalizowane w trakcie realizacji projektu deweloperskiego. Z kolei spłata należności głównej może być dokonywana w ratach bądź w całości. Termin obowiązywania umowy pożyczki i – co za tym idzie – ostateczny termin spłaty upływa 31.12.2013 r.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że zgodnie z polityką rachunkowości przyjętą przez grupę kapitałową, której jest częścią, do celów rachunkowych kwalifikuje przedmiotowe koszty finansowe (odsetki, ujemne różnice kursowe) związane z korzystaniem z finansowania zewnętrznego w związku z realizacją projektu deweloperskiego, jako koszty pośrednie.

W tak zaprezentowanym stanie faktycznym podatnik zadał pytanie, czy koszty finansowe (odsetki, ujemne różnice kursowe) ponoszone w związku z korzystaniem z finansowania zewnętrznego, tj. pożyczki zaciągniętej na realizację projektu deweloperskiego, będą stanowiły koszty bezpośrednio związane z przychodami, o których mowa w art. 15 ust. 4 PDOPrU.

Zdaniem wnioskodawcy odsetki i ujemne różnice kursowe od pożyczki stanowią koszty bezpośrednio związane z przychodem, w związku z czym powinny być rozpoznane jako koszty uzyskania przychodu dopiero w momencie uzyskania przychodu ze sprzedaży wybudowanych lokali mieszkalnych.

Dyrektor IS w Warszawie uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Zdaniem organu przedmiotowe wydatki stanowią koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem, które należy rozpoznać zgodnie z art. 15 ust. 4d–4e PDOPrU.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia Dyrektor IS w Warszawie wskazał, iż brak jest w ustawie podatkowej definicji kosztów pośrednich i bezpośrednich oraz że brak ten związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, w innych zaś jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane. Organ podkreślił przy tym, że w konkretnym, sprecyzowanym stanie faktycznym, o charakterze omawianych kosztów decyduje przyjęta przez jednostkę polityka w zakresie rachunkowości, będąca odzwierciedleniem rodzaju działalności wykonywanej przez podatnika.

Przechodząc do konkluzji, Dyrektor IS w Warszawie wskazał, że charakter działalności spółki i okoliczności, w jakich ponosi koszty finansowania, potwierdzają, iż wydatki opisane w stanie faktycznym nie byłyby ponoszone, gdyby nie prowadzona inwestycja zmierzająca do uzyskania przychodów ze sprzedaży wytworzonych produktów. Poniesienie tychże wydatków spowoduje bowiem, że zrealizowany będzie cel gospodarczy spółki, tj. uzyska ona przychód w postaci ceny zbywanych produktów. Koszty te nie powstałyby samoistnie, w oderwaniu od realizowanej inwestycji.

Jednakże w związku z faktem, że do celów rachunkowych ww. koszty spółka traktuje jako koszty inne niż bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami oraz na podstawie argumentów przedstawionych powyżej, należy stwierdzić, iż przedmiotowe koszty finansowania inwestycji deweloperskiej spółka do celów podatkowych także powinna rozpoznawać jako koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami.

Prezentując stanowisko w zakresie różnic kursowych, organ wskazał, że wpływ na podatek dochodowy mają wyłącznie faktycznie zrealizowane różnice kursowe oraz różne kursy waluty obcej między dniem otrzymania kredytu (pożyczki) a dniem spłaty zobowiązania.

Jednocześnie Dyrektor IS w Warszawie zwrócił uwagę na treść art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a ustawy podatkowej, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), oraz na art. 16 ust. 1 pkt 11 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów). Organ dodał także, że w przedmiotowej sprawie należy też mieć na względzie wyłączenia zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 60 i pkt 61 PDOPrU (niedostateczna kapitalizacja).

Komentarz podatkowy

Interpretacja Dyrektora IS w Warszawie dotyczy kwestii niezwykle ważnej w działalności deweloperskiej. Koszty finansowania zewnętrznego przedsięwzięć budowlanych często stanowią znaczącą pozycję w kosztach całkowitych inwestycji. Dlatego ich podatkowe ujęcie niejednokrotnie było już przedmiotem interpretacji podatkowych.

Udzielenie odpowiedzi na postawione przez podatnika w przedstawionej interpretacji pytanie nie jest możliwe bez [...]