Abstrakt
Interpretacja indywidualna Dyrektora IS w Warszawie z 22.7.2010 r., IPPB5/423-275/10-2/DGUmowa konsorcjum jest umową nienazwaną, nieuregulowaną w KC. Jest to umowa gospodarcza zawarta przez co najmniej dwóch przedsiębiorców w celu realizacji wspólnego przedsięwzięcia, dla odniesienia wspólnych korzyści, przy solidarnym ponoszeniu ryzyka. Zawarcie umowy o wspólne przedsięwzięcie gospodarcze stanowi porozumienie stron w zakresie realizacji wspólnego celu gospodarczego i nie ma na celu powstania nowego podmiotu gospodarczego. Celem zawiązania konsorcjum jest najczęściej wspólne działanie w realizacji konkretnego przedsięwzięcia gospodarczego, które ze względu na potencjał finansowy, logistyczny, techniczny lub organizacyjny przekracza możliwości jednego podmiotu. PDOPrU nie definiuje wspólnego przedsięwzięcia, lecz określa jedynie sposób rozliczania przychodów i kosztów uczestników wspólnego przedsięwzięcia, np. w formie konsorcjum. Podatnikami podatku dochodowego w konsorcjum są jego poszczególni wspólnicy, którzy zgodnie z zasadą określoną w art. 5 ust. 1 PDOPrU przychody ze wspólnego przedsięwzięcia łączą z przychodami ze swojej własnej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do posiadanego udziału we wspólnym przedsięwzięcia. Z przepisu art. 5 ust. 1 PDOPrU wynika, że wpływy konsorcjum są przychodami tworzących je firm, proporcjonalnie do ich udziałów. Podział przychodów między wspólnikami konsorcjum powinien być dokonany jednolicie, w takiej proporcji, w jakiej poszczególni wspólnicy partycypują w zyskach tego konsorcjum. |
Stan faktyczny
Wnioskodawca był komplementariuszem w spółce komandytowej i z tego tytułu podlegał opodatkowaniu PDOPr od dochodów uzyskanych z udziału w spółce komandytowej. Spółka komandytowa zawarła umowę o wspólnych operacjach z inną spółką. Na podstawie tej umowy spółki założyły konsorcjum, którego celem jest połączenie potencjałów obu podmiotów w celu kontynuowania działalności polegającej na poszukiwaniu i rozpoznawaniu złóż ropy naftowej oraz gazu ziemnego. Spółka komandytowa posiadała koncesję na poszukiwanie i wydobywanie gazu ziemnego i ropy naftowej oraz jako użytkownik górniczy na podstawie umów o ustanowienie użytkowania górniczego obejmujących poszukiwanie i wydobywanie ropy naftowej oraz gazu ziemnego i została wyznaczona do pełnienia funkcji operatora konsorcjum. Do zadań operatora należało przede wszystkim składanie oświadczeń oraz zawiadomień w imieniu konsorcjum, zawieranie umów oraz podejmowanie wszelkich działań w celu realizacji zadań konsorcjum. Na spółkę komandytową wystawiane były również faktury przez dostawców towarów oraz wykonawców usług na rzecz konsorcjum. Umowa konsorcjum przewidywała, że zysk, jak również wszelkie koszty, wydatki, prawa i zobowiązania wynikające z działalności konsorcjum miały być rozdzielane pomiędzy członków konsorcjum proporcjonalnie do ich udziałów, tj. 80% na spółkę komandytową oraz 20% na drugiego członka konsorcjum.
Strony ustaliły także, że w przypadku gdy zaistniałaby konieczność uzyskania dodatkowych środków finansowych od członków konsorcjum, na żądanie operatora, każdy z uczestników zobowiązany był wpłacić na wspólny rachunek bieżący przypadającą na niego część zapotrzebowania na gotówkę. Kwoty te miały być przekazywane na pokrycie dodatkowych kosztów lub wydatków konsorcjum, a operator był zobowiązany rozliczyć się z nich z drugim konsorcjantem. Uczestnicy konsorcjum mieli także prowadzić wspólny rachunek bankowy, z którego byłyby dokonywane płatności na rzecz wierzycieli konsorcjum. Faktury VAT dokumentujące nabyte przez konsorcjum rzeczy oraz usługi wystawiane miały być na spółkę komandytową. Operator miał natomiast co miesiąc przedstawiać swojemu kontrahentowi miesięczny wykaz poniesionych kosztów i wydatków oraz informować, w jakich proporcjach koszty te mają być ponoszone przez każdego z członków konsorcjum. Po uzgodnieniu wzajemnych rozliczeń spółka komandytowa miała wystawiać fakturę VAT na rzecz drugiego konsorcjanta, będącą refakturą części kosztów przypadających na drugiego członka konsorcjum. Obie spółki tworzące konsorcjum prowadziły obok konsorcjum działalność gospodarczą, w zakresie której były zarejestrowane do celów podatku VAT.
Podatnik zwrócił się do organu podatkowego o udzielenie odpowiedzi, czy przekazywanie przez członków konsorcjum środków finansowych na pokrycie działalności wspólnego przedsięwzięcia jest neutralne podatkowo dla stron umowy o wspólnych operacjach, to znaczy nie stanowi ono kosztu ani też przychodu w rozumieniu przepisów PDOPrU. Zdaniem wnioskodawcy, wpłaty dokonywane przez drugiego członka konsorcjum na pokrycie kosztów jego działalności nie stanowią dla wnioskodawcy, jako komandytariusza spółki komandytowej, przychodu w rozumieniu art. 12 PDOPrU ani też kosztu uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 PDOPrU dla drugiego konsorcjanta. Środki finansowe gromadzone na wspólnym rachunku bankowym nie stanowią bowiem wynagrodzenia przeznaczonego dla spółki komandytowej, lecz są jedynie pozostawione do jego dyspozycji, w celu pokrycia bieżącej działalności przedsięwzięcia. Po zakończeniu każdego miesiąca spółka komandytowa jest zobowiązana przedstawić konsorcjantowi wykaz poniesionych kosztów i wydatków i na podstawie tego dokumentu rozliczyć się ze środków wydatkowanych ze wspólnego rachunku bankowego.
Jeżeli natomiast spółka komandytowa dokona płatności za zakupione na rzecz konsorcjum usługi lub też towary i dokona refaktury na kontrahenta części kosztów tych usług w proporcji wynikającej z umowy o wspólnym przedsięwzięciu, to czynność ta wywołuje już skutki podatkowe dla obydwu stron umowy. Przychód podatkowy powstanie zatem dla wnioskodawcy dopiero z chwilą refakturowania kosztów zakupionych za te środki towarów i usług na rzecz konsorcjum. Same wpłaty środków finansowych dokonywane przez członków konsorcjum na wspólny rachunek bankowy nie stanowią więc dla wnioskodawcy przychodu ani kosztu w rozumieniu PDOPrU dla drugiego konsorcjanta.
Organ uznał stanowisko podatnika za prawidłowe i odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny.
Komentarz podatkowy
Powyższa interpretacja dotyczy momentu rozpoznania przychodów i kosztów uzyskania przychodów z tytułu udziału w konsorcjum. W tym kontekście istotne znaczenie praktyczne ma przede wszystkim sposób przypisania przychodów i kosztów pomiędzy poszczególnych uczestników konsorcjum na gruncie art. 5 PDOPrU oraz art. 8 PDOFizU.
Na wstępie należy jednak podkreślić, iż konsorcjum nie stanowi [...]