Abstrakt

Stan faktyczny

Przedmiotem działalności spółki akcyjnej była m.in. produkcja energii elektrycznej. Oprócz kosztów bezpośrednio związanych z produkcją spółka ponosiła również wydatki związane z osiąganymi przychodami jedynie w sposób pośredni. Do celów bilansowych podatnik, co do zasady, ujmował tego rodzaju wydatki w momencie ich poniesienia dokonując zapisu księgowego na wybranych kontach kosztowych, mających wpływ na wynik finansowy. Jednakże w niektórych przypadkach wydatek, będący na gruncie podatkowym pośrednim kosztem uzyskania przychodu, w momencie jego poniesienia, nie był ujmowany do celów rachunkowych na koncie kosztowym, a przykładowo w pozycji zobowiązań, czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów, na koncie środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych. W tych zatem sytuacjach poniesienie przez spółkę wydatku stanowiącego pośredni koszt uzyskania przychodu – tymczasowo, przez pewien okres – przykładowo w przypadku pierwotnego ujęcia wydatku na koncie czynnych rozliczeń międzyokresowych kosztów i następującego po upływie określonego czasu jego przeksięgowywania na konto kosztów – bądź w sposób trwały – w przypadku ujęcia go w pozycji zobowiązań bądź wartości niematerialnych i prawnych, niestanowiących wartości niematerialnych na gruncie PDOPrU – nie prowadziło do rozpoznania w księgach rachunkowych kosztu bilansowego.

W zakresie prowadzonej działalności spółka zobowiązana była do ponoszenia kosztów związanych z utrzymaniem posiadanego sprzętu w odpowiednim stanie technicznym, co wiązało się z koniecznością przeprowadzania napraw i remontów. Spółka przeprowadza:

– remonty kapitalne mające na celu przywrócenie w całości lub w części pierwotnej zdolności użytkowej środków trwałych, utraconej lub zmniejszonej na skutek eksploatacji,

– okresowe przeglądy – w regularnych odstępach czasu – mające na celu zapewnienie niezakłóconego używania składników majątkowych.

Koszty poniesione w związku z przeprowadzeniem przeglądów i remontów ujmowane były zgodnie z przyjętą w spółce polityką rachunkowości w wartości bilansowej w odpowiedniej pozycji rzeczowych aktywów trwałych i były amortyzowane w okresie przewidzianym do terminu następnego przeglądu lub remontu. Natomiast w momencie przeprowadzania remontu lub przeglądu pozostałe (nieumorzone) koszty poprzednich prac były odpisywane jako koszty w rachunku zysków i strat.

Spółka wystąpiła o potwierdzenie, że w odniesieniu do wydatków związanych z przeprowadzeniem napraw okresowych oraz remontów maszyn i urządzeń, niemających charakteru ulepszeń istniejących środków trwałych, właściwe będzie rozpoznawanie kosztu podatkowego w dacie, pod którą spółka zaksięguje operację nabycia towarów i usług związanych z tymi czynnościami. Na moment rozpoznania kosztu podatkowego nie powinien natomiast mieć wpływu sposób, w jaki przedmiotowe wydatki są ujmowane do celów rachunkowości.

Dyrektor IS w Łodzi uznał stanowisko spółki za prawidłowe, przyjął jednak odmienne uzasadnienie prawne.

Zdaniem organu, wskazanie w art. 15 ust. 4e PDOPrU, że dniem poniesienia jest dzień, na który ujęto koszt w księgach, oznacza, że do celów podatkowych koszt ten należy rozpoznać na podstawie zapisów w księgach prowadzonych na podstawie uregulowań ustawy o rachunkowości. A zatem moment uznania wydatku za koszt podatkowy jest w obecnym stanie prawnym uzależniony od zaliczenia go do kosztu w ujęciu bilansowym. Jeśli zatem spółka wydatki remontowe do celów bilansowych rozliczała w czasie, to ­powinna je w tym samym czasie zaliczać do kosztów uzyskania przychodu do celów podatkowych, natomiast w sytuacji gdy zgodnie z przyjętą polityką rachunkowości, spółka do celów bilansowych określone wydatki stanowiące pośrednie koszty uzyskania przychodu rozlicza jednorazowo, to powinna je w tym samym czasie zaliczać do kosztów uzyskania przychodu do celów podatkowych.

Choć Dyrektor IS w Łodzi uznał stanowisko wnioskodawcy za prawidłowe, to wyrażony w uzasadnieniu pogląd nie jest zgodny z zaprezentowanym przez podatnika we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Komentarz podatkowy

Komentowana interpretacja dotyczy momentu zaliczalności wydatków pośrednio związanych z osiąganymi przez podatników przychodami do kosztów uzyskania przychodu. Zgodnie z [...]