Abstrakt

Stan faktyczny

Podatnik prowadzący przedsiębiorstwo transportowe zamierzał wnieść je w formie aportu do nowo utworzonej spółki z o.o. W związku z prowadzoną działalnością wnioskodawca zawarł umowę kredytu obrotowego, z którego środki zostały częściowo przekazane na zakup pojazdu będącego środkiem trwałym, a pozostała część środków znajdowała się na rachunku bankowym wnioskodawcy. Niewykorzystana kwota kredytu stanowiąca składnik aktywów obrotowych miała być wniesiona do spółki z o.o. w ramach aportu przedsiębiorstwa. Jednocześnie, podatnik planował, że spółka z o.o. przejmie zobowiązanie wynikające z umowy kredytu.

Podatnik powziął wątpliwość, czy uiszczone przez spółkę z o.o. odsetki od przejętego na podstawie umowy przejęcia kredytu bankowego będą stanowiły dla niej koszt podatkowy. W ocenie podatnika spółka z o.o. będzie uprawniona do pomniejszenia uzyskiwanych przychodów o wydatki na odsetki. Kredyt obrotowy służył sfinansowaniu nabycia środka trwałego, który jest używany przez wnioskodawcę w prowadzonej przez niego działalności, a w przyszłości będzie wykorzystywany przez spółkę z o.o., do której zostanie wniesiony w formie aportu. Odsetki od przejętego kredytu obrotowego stanowią zatem wynagrodzenie za korzystanie z udzielonego przez bank w formie kredytu kapitału, którym wnioskodawca sfinansował zakup środka trwałego.

Dyrektor IS w Bydgoszczy uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe i wskazał, że odsetki stanowią koszty uzyskania przychodów w momencie ich faktycznej zapłaty lub kapitalizacji, rozumianej jako dopisanie zobowiązania z tytułu zaległych odsetek do kwoty zobowiązania głównego, czyli przekształcenia go w zobowiązanie z tytułu spłaty kapitałowej części kredytu. W przedmiotowym stanie faktycznym za zgodą banku spółka z o.o. miała wstąpić w prawa i obowiązki wnioskodawcy z tytułu zawartej umowy kredytu i być zobowiązana do dalszej spłaty wynikających z niej odsetek. Na gruncie prawa cywilnego wejście w określone prawa i obowiązki danego podmiotu może nastąpić na podstawie porozumienia zainteresowanych podmiotów. W prawie podatkowym przypadki wstąpienia w prawa i obowiązki podatnika przez innego podatnika zostały enumeratywnie określone w przepisach art. 93−93c OrdPU. Wniesienie przez osobę fizyczną przedsiębiorstwa tytułem wkładu niepieniężnego do nowo tworzonej spółki kapitałowej, a także zawarcie umowy przejęcia kredytu nie zostały wskazane przez ustawodawcę jako czynności prawne skutkujące sukcesją podatkową. W związku z tym spółka z o.o. nie wejdzie w prawa i obowiązki podatkowe wnioskodawcy, przez co nie będzie uprawniona do kontynuacji jego rozliczeń podatkowych, w tym również do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów odsetek od zaciągniętego przez niego kredytu.

Dyrektor IS w Bydgoszczy uznał również, że przedmiotowe odsetki nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, gdyż nie spełniają one ustawowych przesłanek z art. 15 ust. 1 PDOPrU. Zarówno zakupiony środek trwały w postaci pojazdu, jak i niewykorzystane środki pieniężne pochodzące z kredytu zostaną nabyte przez spółkę z o.o. w ramach wniesionego do niej aportu w zamian za udziały w jej kapitale zakładowym. Zapłata odsetek od przejętego kredytu nie jest wydatkiem związanym z otrzymaniem przez spółkę kredytu na cele prowadzonej działalności gospodarczej i nie ma na celu osiągnięcia przychodów, nie służy również zachowaniu ani zabezpieczeniu źródła ich uzyskiwania. Stanowi ona wyłącznie realizację obowiązku wynikającego z umowy przejęcia kredytu. Odsetki uiszczane przez spółkę z o.o. w związku z przejęciem umowy kredytu mogłyby zostać zaliczone do kosztów podatkowych, jeżeli dotyczyłyby kwot wypłaconego jej kredytu, a więc gdyby spółka z o.o., jako strona umowy kredytowej, mogła otrzymać kolejne transze kredytu lub korzystać z bieżącej linii kredytowej. Dodatkowo Dyrektor IS w Bydgoszczy podkreślił, że nie każda realizacja obowiązków cywilnoprawnych stanowi koszt uzyskania przychodów w rozumieniu PDOPr, gdyż do tej kategorii można zaliczyć wyłącznie wydatki spełniające przesłanki art. 15 ust. 1 PDOPrU.

Komentarz podatkowy

Stanowisko Dyrektora IS w Bydgoszczy zaprezentowane w powyższej interpretacji indywidualnej jest zbieżne z poglądem dominującym w tym przedmiocie zarówno w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i rozstrzygnięciach organów podatkowych. Dla przykładu warto wskazać wyrok NSA z 16.4.2008 r., w którym sąd uznał, że przejęcie długu w rozumieniu art. 519 KC nie stanowi podstawy podatkowego następstwa prawnego. Spłata przejętego długu i związanych z nim odsetek nie może zasadniczo [...]