Abstrakt

Stan faktyczny

Spółka korzystała z usług medycyny pracy w zakresie wynikającym z obowiązujących przepisów. Podatnik wykupił dla pracowników dodatkowe abonamenty medyczne i wystąpił do organu podatkowego o potwierdzenie, że tego rodzaju wydatki będą stanowić koszty uzyskania przychodów. Spółka argumentowała, że przedmiotowe wydatki stanowią koszty podatkowe, gdyż nabyta dla pracowników usługa ma wpływ na zapewnienie profesjonalnej, natychmiastowej oraz całodobowej opieki medycznej przez telefon, przyczyni się zatem do poprawy stanu zdrowia pracowników.

Dyrektor IS w Bydgoszczy uznał stanowisko podatnika za prawidłowe. Organ wskazał, że według stanu prawnego obowiązującego do 31.12.2006 r. koszty związane z finansowaniem przez pracodawcę świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników nie były kosztami uzyskania przychodów z wyjątkiem kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązywały pracodawcę przepisy KP oraz innych ustaw (art. 16 ust. 1 pkt 65 PDOPrU¹). Powyższy przepis traktowany był jako reguła ograniczająca możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu abonamentów medycznych, które uprawniają pracownika do opieki medycznej. Pracodawca, który ponosił tego rodzaju wydatki, mógł je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu tylko w części, która była związana z obowiązkowym charakterem wykonywanych usług. W przypadku gdy w ramach abonamentu medycznego wykonywane były świadczenia zdrowotne różnego rodzaju, pracodawca zobowiązany był natomiast dokonać podziału poniesionych wydatków na te, które mogą stanowić koszt podatkowy, oraz takie, które nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Uchylenie z dniem 1.1.2007 r. art. 16 ust. 1 pkt 65 PDOPrU spowodowało, że obecnie wydatki na abonamenty medyczne pracowników podlegają ocenie w aspekcie ogólnych postanowień art. 15 ust. 1 PDOPrU, tj. celowości, zasadności oraz potencjalnej możliwości przyczynienia się przedmiotowych wydatków do osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W ocenie dyrektora przedmiotowe wydatki mają tego rodzaju cechy, w szczególności zapewnienie pracownikom opieki medycznej może mieć wpływ na efektywność wykonywanej pracy. Są one zatem związane w sposób pośredni z uzyskiwanymi przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, co oznacza, że stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 PDOPrU.

Komentarz podatkowy

Komentowana interpretacja dotyczy istotnej dla podatników problematyki podatkowego traktowania pakietów medycznych, jednak nie po stronie pracowników, która to kwestia za sprawą uchwały 7 sędziów NSA z 24.5.2010 r.² stała się ostatnio przedmiotem szczególnego zainteresowania przedstawicieli doktryny, ale w odniesieniu do zaliczania ponoszonych przez pracodawców wydatków do kosztów uzyskania przychodów w PDOPr oraz PDOFiz. Do 31.12.2006 r. obowiązywały art. 16 ust. 1 pkt 65 PDOPrU oraz art. 23 ust. 1 pkt 60 PDOFizU, które przewidywały, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów związanych z finansowaniem świadczeń zdrowotnych przez pracodawcę na rzecz pracowników, z wyjątkiem poniesionych kosztów świadczeń zdrowotnych, do których ponoszenia zobowiązują pracodawcę przepisy KP oraz innych ustaw. Przepisy te zostały uchylone, odpowiednio, przez art. 1 pkt 11 lit. a tiret trzeci ustawy z 16.11.2006 r. o zmianie PDOPrU³ oraz art. 1 pkt 22 lit. a tiret trzeci ustawy z 16.11.2006 r. o zmianie PDOFizU oraz o zmianie niektórych innych ustaw⁴, które weszły w życie z dniem 1.1.2007 r.

Jak zatem wskazał Dyrektor IS w Bydgoszczy, obecnie wydatki na abonamenty medyczne pracowników podlegają ocenie w aspekcie ogólnych postanowień art. 15 ust. 1 PDOPrU oraz art. 22 ust. 1 PDOFizU. Jednocześnie, uchylenie art. 16 ust. 1 pkt 65 PDOPrU oraz art. 23 ust. 1 pkt 60 PDOFizU oznacza, że po 1.1.2007 r. koszty związane z finansowaniem przez pracodawcę świadczeń zdrowotnych na rzecz pracowników mogą być postrzegane jako koszty podatkowe. Korzystna dla podatników linia interpretacyjna jest konsekwentnie prezentowana w pisemnych wypowiedziach organów podatkowych⁵, które na poparcie swojego stanowiska przywołują dwa podstawowe argumenty. Po pierwsze, organy zwracają uwagę na zmiany w przepisach PDOPrU oraz PDOFizU, które weszły w życie z dniem 1.1.2007 r., podkreślając jednak, że sam fakt niezaliczenia opłat za abonamenty medyczne do wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów nie decyduje o tym, że wydatek ten jest kosztem uzyskania przychodów⁶. Podatnik zobowiązany jest bowiem do wykazania, że [...]