Abstrakt
Interpretacja indywidualna Dyrektora IS w Poznaniu z 3.2.2010 r., ILPP2/443-1599/09-4/ISNO charakterze konkretnego gruntu powinien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, należy posłużyć się decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, a w szczególności studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Dane wskazane w ewidencji gruntów i budynków mogą być stosowane wyłącznie posiłkowo przy ocenie dopuszczalności zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU, gdyż nie zawierają informacji o „przeznaczeniu” wymienionych w niej gruntów. |
Stan faktyczny
Podatnik sprzedał nieruchomość, która w ewidencji gruntów i budynków określona została jako pastwiska trwałe. Dla nieruchomości brak było obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy powyższa nieruchomość została zakwalifikowana do terenów zabudowy mieszkaniowej i zagrodowej o niskiej intensywności zabudowy z dopuszczeniem usług i produkcji nieuciążliwej.
Podatnik wystąpił z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w celu potwierdzenia prawidłowości zastosowania 22% stawki VAT do dostawy powyższej nieruchomości. Dyrektor IS w Poznaniu zgodził się ze stanowiskiem podatnika, gdyż w jego ocenie dostawa opisanej we wniosku nieruchomości nie korzystała ze zwolnienia od opodatkowania wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU, którym zostały objęte dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Organ wskazał, że przeznaczenie terenu jest określane zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym1 w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W związku z tym o charakterze konkretnej nieruchomości rozstrzygają odpowiednie postanowienia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku gdy dla danej nieruchomości nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, należy posłużyć się decyzją o warunkach zabudowy lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Jednocześnie, zdaniem Dyrektora, dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków mogą być stosowane jedynie posiłkowo z uwagi na to, iż nie zawierają informacji na temat przeznaczenia gruntu. W konsekwencji sprzedaż przez wnioskodawcę opisanej nieruchomości nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 VATU, gdyż zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy została ona przeznaczona pod zabudowę mieszkaniową lub zagrodową o niskiej intensywności zabudowy z dopuszczeniem usług i produkcji nieuciążliwej.
Komentarz podatkowy
Komentowana interpretacja dotyczy istotnej z punktu widzenia przepisów VATU problematyki ustalenia przeznaczenia nieruchomości w celu oceny dopuszczalności zastosowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 VATU zwolnienia od opodatkowania dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Na wstępie należy zwrócić uwagę, że na gruncie VATU brak jest definicji terenów budowlanych oraz terenów przeznaczonych pod zabudowę, w związku z czym konieczne staje się odwołanie do regulacji PiZPU.
Zgodnie z przepisami [...]