Monitor Podatkowy

nr 2/2010

Nowe zasady rozliczeń w zakresie VAT – zmiany w roku 2010 i latach następnych

Kalina Figurska-Rudnicka
Autorka jest doradcą podatkowym w MDDP Michalik Dłuska Dziedzic i Partnerzy.
Abstrakt

Zmiany regulacji w zakresie VAT omawiane w niniejszym artykule są skutkiem wejścia w życie ustawy z 23.10.2009 r., zmieniającej VATU.

Nowelizacja ma na celu zaimplementowanie do polskiego systemu prawnego Dyrektyw 2008/8/WE z 12.2.2008 r. oraz 2008/117/WE z 16.12.2008 r. zmieniających Dyrektywę 2006/112/WE. Nowe przepisy wprowadzają do polskiego porządku prawnego również Dyrektywę 2008/9/WE z 12.2.2008 r. określającą zasady zwrotu podatku od wartości dodanej podatnikom z Unii Europejskiej niemającym siedziby w państwie członkowskim zwrotu.

Wprowadzenie

Nowe przepisy wprowadzane do polskiego systemu prawnego na podstawie powyższych dyrektyw (tzw. Pakiet VAT) odnoszą się m.in. do zmian w zakresie sposobu określania miejsca świadczenia poszczególnych rodzajów usług.

Regulacje w zakresie VAT obowiązujące w Polsce ulegną zmianie również po wejściu w życie przepisów zawartych w projekcie zmian do unijnego rozporządzenia 1777/2005 z 17.10.2005 r.

Projekt ten zawiera m.in. definicje legalne pojęć wprowadzonych Pakietem VAT i ma na celu wyeliminowanie wątpliwości związanych ze stosowaniem nowych regulacji oraz zapobieżenie rozbieżnościom w zakresie opodatkowania VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Projekt zmiany rozporządzenia opiera się na wskazówkach przygotowanych przez Komitet VAT.

Nowe zasady określania miejsca świadczenia usług

Podstawową zmianą w stosunku do dotychczasowych regulacji jest uzależnienie sposobu określania miejsca świadczenia usług od statusu usługobiorcy.

W przypadku świadczenia usług na rzecz podatników, zgodnie z nową zasadą ogólną, miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym siedzibę (miejsce zamieszkania) ma usługobiorca, a nie jak dotychczas – miejsce, w którym siedzibę ma usługodawca.

Ponadto, jeżeli usługi świadczone są dla stałego miejsca prowadzenia działalności usługobiorcy (innego niż jego siedziba), miejscem świadczenia usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności. Jeśli usługobiorca nie posiada siedziby (stałego miejsca zamieszkania ani stałego miejsca prowadzenia działalności), usługi opodatkowane będą w miejscu, w którym podatnik zwykle prowadzi działalność lub w którym ma miejsce zwykłego pobytu1.

Przepisy te nie dotyczą świadczenia usług na rzecz podatników z przeznaczeniem do ich osobistego użytku lub do użytku ich personelu.

W przypadku świadczenia usług na rzecz usługobiorców niebędących podatnikami oraz na rzecz podatników, gdy usługi te przeznaczone są na cele osobiste podatnika lub jego pracowników (w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia), miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania.

Jeżeli jednak [...]