Abstrakt

Stan faktyczny

Wnioskodawca posiadał 50% udziałów w spółce z o.o., które zamierzał wnieść aportem do nowo tworzonej spółki komandytowej z siedzibą w Polsce. Planowano, że powyższe udziały wraz z udziałami wniesionymi przez drugiego wspólnika zostaną sprzedane w przyszłości przez spółkę komandytową. W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego podatnik wystąpił o potwierdzenie, że przychody ze sprzedaży udziałów w spółce z o.o. powinny zostać zaliczone do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. Jednocześnie kosztem uzyskania przychodu z powyższego tytułu będzie wartość wniesionych udziałów, nie wyższa jednak od wartości rynkowej aportu z dnia wniesienia wkładu. W ocenie podatnika przychody ze sprzedaży udziałów w spółce kapitałowej uzyskane przez spółkę osobową nie zaliczają się do źródła kapitałów pieniężnych, lecz do źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. Przepisy PDOFizU nie zawierają odrębnych regulacji dotyczących sposobu określenia kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnej sprzedaży przez spółkę osobową udziałów w spółce kapitałowej. Dlatego też kosztem podatkowym powinna być wartość wniesionych udziałów w spółce z o.o., będących przedmiotem sprzedaży, nie wyższa od ich wartości rynkowej.

Dyrektor IS w Bydgoszczy uznał stanowisko wnioskodawcy za nieprawidłowe. W jego ocenie zbycie udziałów w spółce z o.o. nie mieści się w dyspozycji art. 14 PDOFizU. Przychód z tego tytułu należy zakwalifikować do źródła kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 PDOFizU. Z kolei kosztami uzyskania przychodu będą na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 38 PDOFizU wszelkie faktycznie poniesione przez podatnika koszty, które warunkują ich nabycie. W związku z powyższym przychód uzyskany ze zbycia udziałów w spółce z o.o. należy zakwalifikować do źródła kapitały pieniężne, kosztem uzyskania przychodów będzie zaś kwota odpowiadająca wartości objętego przez wspólnika wkładu w spółce osobowej.

Komentarz podatkowy

Powyższa interpretacja dotyczy istotnego z punktu widzenia prawidłowości dokonywanych rozliczeń podatkowych zagadnienia kwalifikacji przychodów wspólników spółek osobowych, będących osobami fizycznymi, do konkretnego źródła przychodów. Szczególne wątpliwości wzbudza w tym zakresie kwestia przychodów z tytułu odsetek od środków zgromadzonych na rachunku bankowym, dywidend, sprzedaży udziałów oraz akcji w spółkach kapitałowych, odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz wykonywania przysługujących z nich praw. Należy jednak podkreślić, że trudności związane z przyporządkowaniem przychodów z działalności gospodarczej do właściwego źródła nie dotyczą jedynie wspólników spółek osobowych, ale również jednoosobowej działalności gospodarczej.

Artykuł 5a pkt 6 PDOFizU zawiera legalną definicję działalności gospodarczej, przez którą rozumie się działalność zarobkową:

1) wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

2) polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

3) polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych,

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4–9 PDOFizU. W orzecznictwie sądów administracyjnych wyrażany jest obecnie pogląd, zgodnie z którym zestawienie treści art. 5a pkt 6 i art. 14 ust. 2, art. 13 pkt 9, art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. [PDOFizU – przyp red.] wskazuje na to, iż nawet jeżeli w ramach działalności gospodarczej wykonywanej zarobkowo, w sposób zorganizowany i ciągły, we własnym imieniu, na własny lub cudzy rachunek, podatnik osiąga przychody, które jednocześnie odpowiadają opisowi przychodów z innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza źródła przychodów i nie zostały zaliczone w sposób jednoznaczny do przychodów z tej działalności, to przychody te stanowią przychód z tego innego źródła¹.

Powyższa wykładnia art. 5a pkt 6 PDOFizU wywołuje uzasadnione wątpliwości z uwagi na fakt, iż [...]