Abstrakt

Z dniem 1.12.2008 r. weszło w życie wiele zmian do VATU, które wpływają na sposób opodatkowania międzynarodowego obrotu usługowego. Mianem tym potocznie określane są takie transakcje usługowe, w których – obok podmiotu polskiego – bierze udział podmiot posiadający swoją siedzibę (ewentualnie stałe miejsce prowadzenia działalności lub miejsce zamieszkania) poza terytorium Polski. Wspomniane pojęcie może ­objąć również świadczenie usług pomiędzy dwoma podmiotami zagranicznymi, w przypadku gdy usługi te są fizycznie wykonywane na terytorium Polski.
Nowelizacja przepisów VATU, które regulują opodatkowanie tego rodzaju transakcji, objęła:
definicję podatnika (art. 17 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 3),
zasady określania miejsca świadczenia wybranych tzw. usług niematerialnych (art. 27 ust. 2 pkt 3, ust. 4 pkt 3 i 3a),
zasady określania miejsca świadczenia usług związanych z ruchomym majątkiem rzeczowym (art. 28 ust. 8 i 8a).
W artykule omówiono zmiany w ramach trzech powyższych kategorii.