Abstrakt

Stan faktyczny

Podatnik eksportował produkowane przez siebie części samochodowe do Turcji. Wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty dokonywany był bezpośrednio na rzecz jego tureckiego kontrahenta. W przypadku eksportu towarów, do którego doszło na przełomie listopada i grudnia 2005 r., podatnik nie otrzymał od przewoźnika eksportowanych towarów dokumentu SAD 3, gdyż przedmiotowy dokument zaginął. Przewozu do Turcji powyższego towaru dokonywał podatnik wraz z nabywcą eksportowanego towaru. Podatnik wykazał eksport towarów w deklaracji VAT-7 za listopad 2005 r., co zostało zakwestionowane przez naczelnika US w trakcie przeprowadzonej przez niego kontroli z powodu braku oryginałów dokumentów potwierdzających opuszczenie przez towar terytorium Wspólnoty. W związku z powyższym podatnik wystąpił do Naczelnika US we Wrześni z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej dopuszczalności zastosowania przez niego na podstawie art. 41 ust. 4, 6, 7, 8, 9 VATU 0% stawki podatku VAT w przypadku zagubienia oryginału dokumentu SAD 3 z pieczątką potwierdzającą opuszczenie przez towar obszaru Unii Europejskiej, w szczególności jeżeli podatnik jest w posiadaniu innych dokumentów, takich jak:

– kopia dokumentu SAD 3 (pierwsza strona karty SAD 3, bez strony z pieczęcią wskazującą datę i nazwę urzędu celnego, w którym towar opuścił terytorium Wspólnoty Europejskiej),

– faktura za koszty odprawy celnej,

– kopia odprawy celnej importowej odbiorcy towaru,

które bezspornie wskazują na wywóz towaru poza Wspólnotę Europejską.

Zdaniem podatnika powyższe dokumenty potwierdzają zrealizowanie dostawy towaru oraz dokonanie płatności przez kontrahenta, a więc są wystarczające do skorzystania z preferencyjnej – 0% stawki VAT. Naczelnik w wydanym przez siebie postanowieniu uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podatkowy wyjaśnił, że dokumentem potwierdzającym eksport towarów jest jednolity dokument administracyjny SAD 3 ze stosowanym potwierdzeniem w formie pieczęci na jego odwrocie wywozu towaru ze Wspólnoty Europejskiej. Ponadto, w szczególnych sytuacjach, np. gdy karta SAD 3 z różnych powodów nie została potwierdzona przez urząd celny lub zaginęła, a z prowadzonych ewidencji lub innych dokumentów celnych wynika, że towar został wywieziony poza teren Wspólnoty Europejskiej, możliwe jest udokumentowanie eksportu w formie zaświadczenia, w którym organ celny potwierdzi fakt wywozu towaru poza obszar Wspólnoty Europejskiej. Naczelnik podkreślił, że kwestia wydawania przez organy celne zaświadczeń potwierdzających objęcie procedurą wywozu od 1.5.2004 r. została uregulowana w art. 73 ust. 2 ustawy z 19.3.2004 r. Prawo celne². W związku z powyższym dokument potwierdzający wywóz towarów poza terytorium Wspólnoty Europejskiej wymaga urzędowego potwierdzenia tego faktu i tylko taki dokument może stanowić dowód tego, co zostało w nim urzędowo potwierdzone. A zatem kserokopia pierwszej strony dokumentu SAD 3, bez strony z pieczęcią wskazującą datę i nazwę urzędu celnego, w którym towar opuścił terytorium Wspólnoty Europejskiej, nie może stanowić podstawy do zastosowania preferencyjnej stawki 0% dla eksportu pośredniego, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b VATU, a więc sytuacji, gdy wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty Europejskiej dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz.

Komentarz podatkowy

Zgodnie z art. 2 pkt 8 VATU eksportem jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty Europejskiej, do którego dochodzi na skutek wykonania dostawy towaru, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1–4 VATU. W art. 2 pkt 8 VATU wyróżniono dwa rodzaje eksportu:

– eksport bezpośredni – jeżeli wywóz towarów dokonywany jest przez dostawcę lub na jego rzecz (art. 2 pkt 8 lit. a) VATU);

– eksport pośredni – jeżeli wywóz towarów dokonywany jest przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę dla celów wyposażenia lub zaopatrzenia łodzi rekreacyjnej oraz prywatnych statków powietrznych lub innych prywatnych środków transportu (art. 2 pkt 8 lit. b) VATU).

W przedmiotowej sprawie trudno jednoznacznie wskazać, czy eksport, którego dotyczyła interpretacja, był eksportem bezpośrednim, czy też pośrednim. Z uzasadnienia postanowienia wynika, że naczelnik US zakwalifikował go do eksportu pośredniego. Z dość lakonicznego opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku o interpretację można dojść do przekonania, że [...]