Abstrakt

Stan faktyczny

Podatnik jest jedną ze spółek wchodzących w skład duńskiego koncernu. Przedmiotem jego działalności jest handel opakowaniami produkowanymi przez członków grupy. Podmioty będące członkami grupy łączy porozumienie dotyczące wysokości marży, zasad pokrywania kosztów związanych z dostawą oraz zasad realizacji dostawy. Ponadto z porozumienia wynika, iż w przypadku złożenia zamówienia na dostawę opakowań opatrzonych szatą graficzną na zamawiającym spoczywa obowiązek pokrycia kosztów związanych z przygotowaniem projektu szaty graficznej oraz wykonania klisz drukarskich. Ze względu na problemy praktyczne, jakie wiążą się z przyporządkowaniem powyższych kosztów do poszczególnych partii towarów nabywanych przez podatnika, podatnik jest fakturowany odrębnie kosztami przygotowania klisz i kosztami opakowań. W momencie otrzymania faktury za usługę przygotowania klisz od zagranicznego kontrahenta podatnik wystawia fakturę wewnętrzną dokumentującą nabycie kliszy i zwiększa o nią podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów za dany okres sprawozdawczy.

Na podstawie powyższego stanu faktycznego podatnik wystąpił do Naczelnika Lubelskiego US z wnioskiem o pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego w przedmiocie dopuszczalności zwiększania przez niego podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań o koszty związane z przygotowaniem projektu szaty graficznej oraz wykonaniem klisz drukarskich. Zdaniem podatnika powyższe koszty zwiększają podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań, pomimo iż klisze drukarskie nie są przywożone do Polski, lecz są dostarczane bezpośrednio do dostawcy opakowań, który wykorzystuje je w procesie produkcyjnym zamówionych przez podatnika opakowań. Dopuszczalne jest zatem przyporządkowanie kosztów wykonania klisz do wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań w miesiącu otrzymania przez niego faktury obciążającej go kosztami dodatkowych usług (tj. przygotowania klisz).

Naczelnik uznał stanowisko podatnika za niewłaściwe. Organ podatkowy stwierdził, że przepis art. 31 ust. 2 VATU przesądza o braku możliwości zwiększenia podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań o koszty związane z przygotowaniem matrycy drukarskiej, gdyż nie są one wyłącznie i bezpośrednio związane z nabyciem opakowań. Ponadto naczelnik dodał, że usługa przygotowania matrycy jest usługą niezależną od wewnątrzwspólnotowego nabycia opakowań i nie została wymieniona w art. 31 ust. 2 VATU jako koszt, o który można zwiększyć podstawę opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.

Komentarz

Przedmiotem analizowanego postanowienia jest pojęcie podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT), a konkretnie dopuszczalności zaliczenia do niej dodatkowych kosztów związanych z wyprodukowaniem dostarczanych towarów, którymi obciążani są ich nabywcy. Zgodnie z art. 31 ust. 1 VATU podstawą opodatkowania WNT jest kwota, jaką nabywający jest obowiązany zapłacić. Na mocy art. 31 ust. 2 VATU do podstawy opodatkowania WNT towarów zalicza się również: [...]