Abstrakt
Decyzja Dyrektora IS w Warszawie z 28.11.2007 r.1 Podział kosztów uzyskania przychodów na koszty bezpośrednio związane z przychodami jest podziałem dychotomicznym i wystarczającym dla określenia jednego z dwóch rodzajów kosztów uzyskania przychodów (...). Wydatki ponoszone przez podatnika na zapewnienie pracownikom odzieży służbowej stanowią jako wydatki związane z jednorazowym świadczeniem kontrahenta koszty uzyskania przychodów w dacie poniesienia. Wydatki ponoszone na zakup odzieży służbowej spełniają kryteria wynikające z art. 15 ust. 1 PDOPrU, tj. są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Ubiór służbowy pracowników nie może być utożsamiany z reprezentacją, ponieważ nie ma cech wytworności ani okazałości, jest odzieżą standardowo oznakowaną logo przedsiębiorcy. |
Stan faktyczny
Podatnik wyposażył swoich pracowników w ubrania służbowe. Zasady użytkowania odzieży służbowej zostały określone w wewnętrznych zarządzeniach zawierających m.in. regulacje dotyczące okresu korzystania z poszczególnych ubiorów przez poszczególne grupy pracowników. Okres użytkowania ubioru służbowego mógł wynosić od roku do 5 lat. Występowały jednak przypadki, w których dochodziło do skrócenia lub wydłużenia określonego w zarządzeniu okresu użytkowania odzieży służbowej.
Poniesione wydatki na zakup odzieży służbowej dla pracowników zaliczane są przez podatnika do kosztów pośrednich uzyskania przychodu. Jednakże, w związku z wątpliwościami dotyczącymi prawidłowego momentu, w którym powyższe wydatki powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, podatnik wystąpił do Naczelnika Pierwszego Mazowieckiego US w Warszawie z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji prawa podatkowego. We wniosku podatnik zwrócił się z pytaniem, czy w związku z faktem, że ubiory służbowe użytkowane są przez okres dłuższy niż rok podatkowy, poniesione na ich zakup koszty powinny być potrącane w odpowiedniej wysokości za każdy rok użytkowania proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą, czy też może on dokonać ich potrącenia w całości w roku ich poniesienia. Zdaniem podatnika wydatki na zakup odzieży służbowej nie są związane z żadnym konkretnym przychodem, a zatem należało je kwalifikować jako koszty pośrednie. Jednak, pomimo że ubiory służbowe będą służyć pracownikowi powyżej roku, wydatki na ich zakup nie powinny być zgodnie z art. 15 ust. 4d PDOPrU zaliczane do kosztów uzyskania przychodu proporcjonalnie do długości okresu, w którym ubiory służbowe będą używane, okres użytkowania ubioru służbowego może bowiem ulec skróceniu lub wydłużeniu w stosunku do okresu wynikającego z wewnętrznych regulacji. Tym samym, w momencie dokonywania zakupu ubrań służbowych podatnik nie jest w stanie jednoznacznie określić czasu, w którym będą one wykorzystywane przez zatrudnionych u niego pracowników. Przyjęcie zasady, iż wydatki na ubiory służbowe powinny być zaliczane do kosztów uzyskania przychodu proporcjonalnie do okresu, w którym będą wykorzystywane, prowadziłoby zarazem do konieczności śledzenia przez podatnika rzeczywistego okresu, w którym ubrania służbowe były użytkowane przez poszczególnych pracowników, w celu dokonania stosownej korekty kosztów uzyskania przychodu. W związku z tym podatnik wyraził pogląd, że jest on uprawniony do zaliczenia wydatków na zakup stroju służbowego do kosztów uzyskania przychodu jednorazowo w dacie jego poniesienia.
W postanowieniu z 10.9.2007 r.2 naczelnik doszedł do przekonania, iż wydatki na zakup odzieży służbowej nie stanowią kosztów uzyskania przychodu i uznał stanowisko podatnika za niewłaściwe. Zdaniem naczelnika, skoro ubiór służbowy nie stanowi odzieży roboczej, a obowiązek jego noszenia nie wynika z przepisów prawa, wydatki na jego zakup należy zakwalifikować do kosztów reprezentacji, które na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 PDOPrU nie zaliczają się do kosztów uzyskania przychodu.
Na powyższe rozstrzygnięcie podatnik złożył zażalenie, w którym wniósł o uchylenie wydanego przez organ podatkowy postanowienia. Dyrektor IS w Warszawie uznał zażalenie podatnika za zasadne. Zdaniem dyrektora, ubioru służbowego pracowników nie można utożsamiać z reprezentacją, ponieważ jako odzież standardowa – oznakowana logo przedsiębiorcy, nie ma cech wytworności oraz okazałości, a wydatki na jej zakup stanowią koszty uzyskania przychodu, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami. W związku z powyższym podatnik powinien je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu jednorazowo w dacie ich poniesienia. W opinii dyrektora, wyrażona w art. 15 ust. 4d PDOPrU reguła dotycząca rozliczania w czasie kosztów uzyskania przychodu innych aniżeli koszty bezpośrednio związane z przychodami ma zastosowanie jedynie do wydatków dotyczących usług (dostaw) wykonywanych w kilku okresach i gdy nie można ustalić, w jakiej części wydatki dotyczą danego roku. Nie dotyczy zaś ona wydatków związanych ze świadczeniami wykonanymi jednorazowo, lecz wykorzystywanymi albo odnoszącymi skutek przez dłuższy czas, które powinny być rozliczane jako koszty uzyskania przychodu w momencie ich poniesienia.
Komentarz
Komentowana interpretacja dotyczy dwóch istotnych z punktu widzenia podatku dochodowego zagadnień, a mianowicie potrącalności wydatków poniesionych na zakup odzieży służbowej oraz kwalifikacji ponoszonych przez podatników wydatków do jednego z dwóch rodzajów kosztów uzyskania przychodu.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 PDOPrU kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 powyższej ustawy. Zaliczenie wydatków poniesionych na zakup ubrań służbowych dla pracowników zaopatrzonych w logo pracodawcy do kosztów uzyskania przychodu jest uzależnione od [...]