Monitor Podatkowy

nr 7/2007

Trwałość linii orzecznictwa jako jedyna wartość – glosa – II FSK 491/06

Adam Mariański
Autor jest adwokatem, partnerem w Kancelarii Brzezińska, Narolski, Mariański Adwokaci w Łodzi.
Abstrakt

„W wypadku kiedy dłużnik otrzymuje towar na podstawie zawartej z kontrahentem handlowym umowy sprzedaży i nie spłaca swoich zobowiązań przeznaczając »zaoszczędzone« w ten sposób środki finansowe na własne inwestycje nie ponosząc konsekwencji finansowych swoich działań ponieważ wierzyciel nie domaga się spłaty powstałych odsetek za zwłokę – korzyść ekonomiczna spółki jest ewidentna. Zachodzi bowiem sytuacja, w której spółka korzysta nieodpłatnie z cudzego kapitału, dysponując określoną kwotą pieniężną bez potrzeby zaciągnięcia oprocentowanego kredytu. (…) Mając powyższe na uwadze za trafne należy uznać stanowisko sądu I instancji, iż otrzymanie nieodpłatnego świadczenia, o którym mowa wart. 12 ust. 1 pkt 2 PDOPrU może polegać nie tylko na faktycznym przekazaniu podatnikowi pieniędzy do korzystania, ale także na rezygnacji, choćby czasowej, z domagania się należnych środków finansowych i na wyrażeniu zgody, aby inny podmiot, choćby czasowo z nich korzystał oraz to, że świadczenie, stosownie do art. 353 § 2 KC może polegać na działaniu albo na zaniechaniu”.
Wyrok NSA z 4.4.2007 r., II FSK491/06