Abstrakt

Pierwsza część artykułu przybliżyła zasady, według których prowadzone jest quasi-postępowanie zmierzające do udzielenia pisemnych interpretacji: sposób jego wszczęcia, termin do jego zakończenia, wymaganą prawem treść wniosku oraz przepisy OrdPU, które w tych sprawach należy stosować¹.

W tej części artykułu, poddano analizie formę prawną, w której następuje wydanie inter­pretacji, skutki zastosowania się przez podatnika do interpretacji oraz tryb zaskarżenia interpretacji. Przedstawiono również przepisy przejściowe towarzyszące omawianej nowelizacji OrdPU.

Interpretacja indywidualna

Forma, w jakiej następuje wydanie interpretacji indywidualnej przez Ministra Finansów

Przepisy Rozdziału 1a OrdPU które wejdą w życie z 1.7.2007 r.² nie przewidują, aby interpretacja indywidualna przybierała formę postanowienia, bądź decyzji, tj. znanych z przepisów OrdPU prawnych form działania admi­nistracji.

Znowelizowany przepis art. 14b § 1 OrdPU będzie ­stanowił, że minister właściwy do spraw finansów publicz­nych³ wydaje pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Z kolei przepis art. 14c OrdPU określi wymagane elementy interpretacji indywidualnej. Jak wynika z § 3 tego przepisu, interpretacje indywidualne powinny zawierać także pouczenie o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego.

W kontekście powyższego, zwrócić należy uwagę na treść przepisu art. 3 ustawy z 16.11.2006 r. o zmianie ustawy – OrdPU oraz o zmianie niektórych innych ustaw⁴. Zgodnie z tym przepisem, w PPSA⁵ wprowadza się w szczególności następującą zmianę – w art. 3 w § 2 dodaje się pkt 4a w brzmieniu „pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach”.

Przypomnieć należy, iż przepis art. 3 PPSA zawiera katalog rozstrzygnięć wydawanych przez organy administracji, w przypadku których sąd administracyjny rozpoznaje skargi na takie rozstrzygnięcia. W katalogu tym wskazane są decyzje (pkt 1), oraz postanowienia (pkt 1 i 2). Od 1.7.2007 r. katalog ten ulegnie rozszerzeniu o pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wy­dawane w indywidualnych sprawach (interpretacje indywidualne) – pkt 4a.

Pozwala to w naszej ocenie wysnuć wniosek, iż wydawane przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych po 1.7.2007 r. interpretacje indywidualne stanowić będą formę działania tego organu odrębną od decyzji i postanowień.

Na powyższą okoliczność, wskazuje również – naszym zdaniem – zakres przedmiotowy odesłania do przepisów Działu IV OrdPU przewidzianego w jej art. 14h po nowelizacji. Przepis ten, nie pozwala na stosowanie w sprawach dotyczących interpretacji indywidualnej, ani przepisów zawartych w Rozdziale 13 – Decyzje, ani w Rozdziale 14 – Postanowienia OrdPU. Przepisy tego ostatniego rozdziału mogą być odpowiednio stosowane zgodnie z art. 14g ­OrdPU, ale wyłącznie w odniesieniu do postanowień w sprawie ­pozostawienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej bez rozpatrzenia.

Treść interpretacji

Jedynym przepisem OrdPU wskazującym na treść in­terpretacji indywidualnej jest zmieniony przepis art. 14c. Zgodnie z tym przepisem, interpretacja indywidualna ­zawiera: ocenę stanowiska wnioskodawcy, uzasadnienie prawne tej oce­ny (niewymagane, jeżeli stanowisko wnioskodawcy jest w całości prawidłowe), wskazanie prawidłowego stanowiska wraz z uzasadnieniem prawnym – w razie negatywnej oceny stanowiska wnioskodawcy pou­czenie o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego.

Ocena stanowiska wnioskodawcy, to stwierdzenie organu co do prawidłowości bądź nieprawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku przez zainteresowanego.

Jeżeli stanowisko wnioskodawcy zostanie uznane za nie­prawidłowe, organ zobowiązany jest uzasadnić taką oce­nę z punktu widzenia przepisów prawa – czyli wskazać te przepisy prawa podatkowego, które jego zdaniem nie pozwalały na zaakceptowanie stanowiska wnioskodawcy.

W takim wypadku organ zobowiązany jest również przedstawić prawidłowe stanowisko w odniesieniu do stanu faktycznego podanego przez wnioskodawcę oraz je uzasadnić. Oznacza to, że organ w interpretacji indywidualnej przedstawia prawidłowy – w jego ocenie – sposób interpretacji przepisów prawa, o które pytał wnioskodawca w odniesieniu do stanu faktycznego wskazanego we wniosku.

Interpretacja indywidualna powinna zawierać także pouczenie o prawie wniesienia skargi do sądu administracyjnego, jeżeli wnioskodawca uzna ją za sprzeczną z prawem.

Zgodnie z przepisem art. 52 PPSA, jeżeli ustawa nie przewiduje środków zaskarżenia w sprawie będącej przedmiotem skargi, skargę na akty lub czynności, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 (od 1.7.2007 r., także określone w pkt 4a – interpretacje indywidualne), można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o wydaniu aktu lub podjęciu innej czynności – do usunięcia naruszenia prawa. A zatem, w świetle powyższego, warunkiem rozpoznania skargi na interpretację indywidualną przez WSA jest [...]