Monitor Podatkowy

nr 5/2007

Status podatnika na gruncie VATU (interpretacje podatkowe)

Anna Pęczyk-Tofel
Autorka jest aplikantką radcowską w Warszawie, doktorantką w zakresie prawa podatkowego na Uniwersytecie Warszawskim.
Marcin S. Tofel
Autor jest aplikantem radcowskim w Warszawie, doktorantem w zakresie prawa handlowego na Uniwersytecie Warszawskim, prawnikiem w Kancelarii Prawniczej SALANS.
Abstrakt

Decyzja Dyrektora IS w Katowicach z 31.1.2007 r.1

Jeżeli przedmiotem najmu jest rzecz stanowiąca majątek wspólny małżonków, to podatnikiem podatku od towarów i usług w okolicznościach wskazanych w art. 15 VATU będzie ten małżonek, który dokonuje wynajmu we własnym imieniu (który jest stroną czynności prawnej). Prawno-podatkowa podmiotowość, jak również prawa i obowiązki określone przepisami VATU w takiej sytuacji dotyczą tylko jednego z małżonków.

Opodatkowania podatkiem VAT nie wyłączy ewentualny brak zgody małżonka w przypadku rozporządzania składnikiem majątku wspólnego wykraczającego poza zakres zwykłego nim zarządu.

Stan faktyczny

Lokal użytkowy, w którym mieścił się punkt handlowy, należał do wspólności majątkowej małżeńskiej.

Małżonka podatnika podpisała umowę najmu przedmiotowego lokalu i wraz z podatnikiem złożyli do Pierwszego US w Gliwicach oświadczenie, iż całość przychodu uzyskanego z najmu lokalu użytkowego będzie opodatkowana wyłącznie przez małżonkę. Podatnik zwrócił się do Naczelnika US z pytaniem, czy czynności najmu lokalu użytkowego, stanowiącego współ­własność ustawową, w sytuacji, gdy umowę najmu tego lokalu podpisała tylko żona podatnika, powinny zostać rozliczone w zakresie podatku VAT również u niego.

W odpowiedzi na zadane pytanie Naczelnik US uznał, iż przychody z najmu lokalu użytkowego będą­cego składnikiem majątku związanego z działalnością gospodarczą podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 VATU, zaś podatnik mimo iż nie podpisał umowy najmu winien rozliczyć podatek VAT jako podatnik VAT, dokumentując uzyskiwane przy­chody fakturą VAT i ewidencjonując je w rejestrze sprzedaży2.

Dyrektor IS w Katowicach działając na podstawie art. 14b § 5 pkt 2 OrdPU z urzędu zmienił postanowienie Naczelnika US, stwierdzając, iż zostało ono wydane z rażącym naruszeniem prawa. W ocenie Dyrektora IS, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej jest to, iż każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego na zasadach współwłasności łącznej. O tym, który z małżonków jest (będzie) podatnikiem podatku od towarów i usług rozstrzyga w istocie rzeczy wola tychże małżonków co do tego, który z nich w konkretnej sytuacji będzie wykonywał określone czynności zarządu majątkiem wspólnym. W konsekwencji, skoro podatnik wyraził wolę rozliczania przychodu z umowy najmu wyłącznie przez jego małżonkę, to na gruncie VATU tylko wyznaczony małżonek (tj. małżonka podatnika) będzie traktowany jako podatnik tego podatku w momencie przekroczenia kwoty obrotu uprawniającej do zwolnienia od podatku VAT.

Jednocześnie, na podstawie o art. 5 ust. 2 VATU ­Dy­rektor IS podkreślił, iż opodatkowania podatkiem VAT nie wyłączy ewentualny brak zgody małżonka w przypadku rozporządzenia składnikiem majątku wspólnego, które wykraczałoby poza zakres zwykłego zarządu. Czynności podlegają opodatkowaniu niezależnie bowiem od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Komentarz podatkowy

Należy zgodzić się ze stanowiskiem Dyrektora IS, iż o tym, który z małżonków jest podatnikiem podatku VAT winna rozstrzygać wyłącznie wola małżonków co do tego, który z nich będzie wykonywał określone czynności zarządu majątkiem wspólnym w konkretnej sytuacji. Zgodnie bowiem z art. 15 ust. 1 VATU, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające ­osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, niezależnie od celu lub rezultatu takiej działalności. Tym samym, niezbędnym warunkiem uznania danego podmiotu za podatnika podatku VAT jest [...]