Abstrakt

Decyzja Dyrektora IS w Warszawie z 26.7.2006 r.¹

O tożsamości rozpatrywanej sprawy przesądza tożsamość składających się na nią czterech następujących elementów: podmiotu, przedmiotu, stanu faktycznego oraz stanu prawnego.

W przypadku tożsamości rozpatrywanej sprawy nie ma podstaw do udzielenia ponownej interpretacji w tym samym zakresie, a kolejne wydane postanowienie lub decyzja w sprawie już poprzednio rozstrzygniętej interpre­tacją w formie decyzji ostatecznej dotknięte byłoby wadą, o której mowa w art. 247 § 1 pkt 4 OrdPU i podlegałoby stwierdzeniu nieważności.

Stan faktyczny

Pismem z 14.2.2005 r. Spółka zwróciła się do Naczelnika US Warszawa Targówek z pytaniem, czy podatnik będący jednocześnie firmą handlową i usługową oraz dostawcą materiałów może, w przypadku zawarcia umowy na usługę budowlaną, stosować stawkę podatku VAT, o której mowa w art. 146 ust. 1 pkt 2 VATU, tj. 7%, w stosunku do całej kwoty należności z tytułu wykonanej usługi. Do powyższego wniosku Spółka załączyła wzór umowy o usługi budowlane, w której wskazywano osobne wynagrodzenie za zużyte materiały oraz za wykonaną usługę budowlaną, tj. montaż.

Zarówno Naczelnik US, jak i Dyrektor IS uznali stanowisko Spółki za nieprawidłowe². W ocenie organów podatkowych, montaż towarów przez producenta powinien być dla celów podatkowych traktowany jak ich dostawa, nie zaś świadczenie usług. W konsekwencji, Spółka zobowiązana była do opodatkowania świadczonych usług podatkiem VAT według stawki 22%.

W związku ze zmianą umowy, na podstawie której Spółka świadczyła swe usługi, jak również w związku z licznymi interpretacjami organów podatkowych, prezentującymi odmienne od przedstawionego w powyższych rozstrzygnięciach stanowisko³, w dniu 15.3.2006 r. Spółka ponownie wystąpiła z wnioskiem o udzielenie ­pisemnej interpretacji prawa podatkowego. Do złożo­nego wniosku Spółka załączyła wzór nowej Umowy o roboty remontowo-montażowe, która obejmowała m.in. usługi w zakresie doradztwa, pomiaru, wymiany i monta­żu osłon przeciwsłonecznych oraz inne usługi o charakte­rze pomocniczym, jak np. malowanie elewacji i usuwanie zabrudzeń ze ścian i fasad budynków, czy informowanie nabywców o zasadach użytkowania osłon przeciwsłonecznych oraz ich konserwacji. Zgodnie z nową umową, wartość wykorzystywanych surowców i materiałów, niezbędnych do wykonania usług, w tym m.in. osłon przeciwsłonecznych, wliczana była do ceny wykonanej usługi i stanowiła jeden z jej elementów kalkulacyjnych. Jednocześnie, na fakturze dokumentującej wykonanie robót remontowo-montażowych nie była dokonywana spe­cy­fikacja poszczególnych materiałów oraz robót budowlanych, a jedynie określany był zakres robót oraz poda­wana była stawka podatku VAT odnosząca się do całości usługi.

Spółka wnosiła o potwierdzenie, iż świadczone w ramach Umowy o roboty remontowo-montażowe usługi podlegały, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 22%. Jednakże w sytuacji, gdy świadczone usługi związane były z budownictwem mieszkaniowym, podlegały one, zgodnie z art. 146 ust. 1 pkt 3 lit. a) i b) VATU, opodatkowaniu podatkiem VAT przy zastoso­waniu stawki 7% dla całej usługi obejmującej również koszt zakupionych lub wytworzonych we własnym zakresie surowców i materiałów. W opinii Spółki, odpowiednie sformułowanie umowy cywilno-prawnej oraz faktur za wykonaną usługę należało uznać za decydujący warunek zastosowania stawki 7% przy usługach budowlanych (robotach remontowo-montażowych) obejmujących również m.in. montaż nabytych lub wytworzonych we własnym zakresie materiałów.

W odpowiedzi na powyższy wniosek organy podatko­we umorzyły postępowanie w sprawie udzielenia pisem­nej interpretacji. Uznały one bowiem, że zarówno wniosek z 14.2.2005 r., jak również wniosek z 15.3.2006 r. dotyczą tej samej sprawy. Ich zdaniem, brak było podstaw do udzielenia Spółce kolejnej interpretacji w tym samym zakresie, gdyż kolejne postanowienie w tej sprawie na podstawie art. 247 § 1 pkt 4 OrdPU dotknięte ­byłoby wadą nieważności. Jak wska­zano w decyzji Dyrektora IS w Warszawie⁴, o tożsamości rozpatrywanej sprawy przesądza tożsamość składających się na nią czterech następujących elementów: podmiotu, przedmiotu, stanu faktycznego oraz stanu prawnego. Zdaniem organu, zmiana umowy, na podstawie której Spółka świadczyła usługi remontowo-budowlane, nie stanowiła nowego stanu faktycznego.

Komentarz podatkowy

Zaprezentowane powyżej stanowisko organów podatkowych może budzić pewne wątpliwości. Należy zgodzić się z Dyrektorem IS, iż o tożsamości rozpatrywanej sprawy przesądza tożsamość składających się na nią czterech wskazanych powyżej elementów.

Podzielić należy zdanie organów podatkowych co do tego, iż oba złożone przez Spółkę wnioski dotyczyły tego samego podmiotu, przedmiotu oraz stanu prawnego, natomiast z pewnością nie dotyczyły one tego samego stanu faktycznego⁵. Uwzględnienia wymaga bowiem fakt, iż [...]