Abstrakt

Rok 2006 przyniósł wiele interesujących orzeczeń ETS dotyczących podatku VAT. Szczególnie warto zwrócić uwagę na rosnącą ilość rozstrzygnięć w sprawach, które związane są z przypadkami wyłudzeń podatku przez grupę podmiotów wykorzystujących specjalnie w tym celu tworzone struktury międzynarodowe. Państwa członkowskie, w znacznie większym stopniu niż dotychczas, podejmują działania mające zapobiec tym rzeczywistym, ale czasem także domniemanym jedynie przewinieniom. Działania te nie zawsze jednak są akceptowane przez ETS. W tym dodatku przedstawiamy dwa orzeczenia, które wydają się szczególnie w tej mierze interesujące – wyrok z 11.5.2006 r. w sprawie C-384/04 pomiędzy Federation of Technological Industries i inni a Commissioners of Customs & Excise i wyrok z 12.1.2006 r. w połączonych sprawach C-354/03, C-355/03 i C-484/03 pomiędzy Optigen Ltd, Fulcrum Electronics Ltd oraz Bond House Systems Ltd a Commissioners of Customs & Excise. Innym niezmiernie ciekawym orzeczeniem jest rozstrzygnięcie ETS z 3.10.2006 r. w sprawie C-475/03, Banca popolare di Cremona Soc. coop. Arl, które dotyczy możliwości wprowadzenia do systemu prawnego podatku, który pod pewnymi cechami przypomina podatek VAT. Jest to orzeczenie interesujące z wielu względów, ale w szczególności dlatego, że możemy spodziewać się, że będzie ono miało bezpośredni wpływ na rozstrzygnięcie w pierwszej polskiej sprawie w zakresie podatku VAT, wszczętej zadanym przez łódzki WSA pytaniem prejudycjalnym dotyczącym tego czy sankcja 30% określona w art. 109 VATU jest zgodna z art. 33 VI Dyrektywy (C-168/06). Jak możemy sądzić będzie to pierwsze „polskie” rozstrzygnięcie ETS w odniesieniu do podatku VAT. Orzecznictwo polskich sądów administracyjnych dotyczące podatku VAT w coraz większym stopniu czerpie z bogatego dorobku ETS. Także dlatego niewątpliwie warto na bieżąco śledzić rozstrzygnięcia Trybunału, gdyż te w sposób niemal bezpośredni wpływają na praktykę polskich sądów.