Abstrakt

Stan faktyczny

Podatnik prowadził działalność gospodarczą pole­gającą na świadczeniu usług telekomunikacyjnych w zakresie telefonii komórkowej. Na podstawie umów najmu udostępniał innym operatorom telekomunikacyjnym miejsca na swoich stacjach bazowych w celu umieszczenia tam anten nadawczych. Rozliczenie usług najmu następowało po zakończeniu okresu rozliczeniowego, którym był miesiąc lub kwartał. W wyniku podpisania aneksów do umów najmu albo zastosowania klauzuli waloryzacyjnej należne podatnikowi wynagrodzenie ulegało zmianie, przy czym informacja o nowej wyso­kości czynszu docierała do osób odpowiedzialnych za wystawianie faktur VAT ze znacznym opóźnieniem. W konsekwencji, konieczne było wystawianie faktur korygujących in plus lub in minus, w celu udokumentowania nowej wysokości należnego spółce czynszu. Podatnik rozpoznawał dodatkowy obrót w zakresie podatku VAT w dacie wystawienia faktury korygującej.

Spółka wystąpiła do Naczelnika II Mazowieckiego US w Warszawie z wnioskiem o interpretację przepisów prawa podatkowego, wnosząc o potwierdzenie, iż w przypadku wystawienia faktur korygujących in plus dotyczących czynszu za najem korekta obrotu podatku VAT ma skutek na dzień wystawienia faktury korygującej. Zdaniem podatnika, wystawienie faktury korygującej jest formalnym i materialnym potwierdzeniem, że dokonane uprzednio rozliczenie zobowiązań finansowych wymaga korekty. Skoro zatem faktura korygująca doprowadza poziom zobowiązań i należności stron do prawidłowego stanu, to dopiero jej wystawienie może wywoływać skutki podatkowo-prawne na gruncie VATU.

Postanowieniem z 27.2.2007 r. Naczelnik II Mazo­wieckiego US w Warszawie uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Organ podatkowy wskazał, iż sposób rozliczania przez wystawcę faktur korygujących zależny jest od przyczyn ich wystawienia i wpływu na wysokość ­podatku VAT. Zdaniem organu, w rozporządzeniu MF z 25.5.2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług² ustawodawca nie uregulował zasad rozliczania podatku należnego w sytuacji, gdy faktura korygująca dokumentuje fakt podwyższenia ceny. Jednakże, jak podkreślono w postanowieniu, opóźnienia w przepływie informacji wewnątrz spółki powodują, iż w przypadku podwyższenia czynszu pierwotna faktura nie odzwierciedla stanu faktycznego, w związku z czym faktura korygująca in plus wystawiana jest w celu naprawienia błędu. Tego rodzaju faktury mieszczą się natomiast w kategoriach wymienionych w § 17 ust. 1 rozporządzenia MF i należy je ujmować w rejestrze sprzedaży w miesiącu, w którym wystawiona została pierwotna faktura przy jednoczesnym skorygowaniu deklaracji VAT-7 za ten miesiąc.

Spółka nie zgodziła się ze stanowiskiem organu I instancji i wniosła zażalenie do Dyrektora IS w Warszawie. Zdaniem podatnika, pogląd wyrażony przez Naczelnika nie znajduje oparcia w przepisach prawa, ponieważ ­kwestia ujmowania w deklaracjach faktur korygujących in plus nie została określona ani w VATU ani w rozporządzeniu MF. Tym samym, brak podstaw do dokonania podziału przyczyn wystawienia faktur korygujących na grupę wywołującą skutki podatkowo-prawne już w miesiącu wystawienia faktury pierwotnej oraz na grupę, która tych skutków nie wywiera, wobec czego faktury korygujące rozliczane są w miesiącu ich wystawienia.

Rozpatrując zażalenie podatnika Dyrektor IS w Warszawie podzielił stanowisko spółki, iż rozporządzenie nie zawiera regulacji dotyczących rozliczenia faktur korygujących in plus. Jego zdaniem, nie oznacza to jednak, iż takich regulacji nie ma. Sposób rozliczenia wystawionych przez sprzedawcę faktur korygujących uzależniony jest od przyczyn, które spowodowały konieczność wystawienia danej faktury. Jeżeli zatem faktura korygująca in plus wystawiana jest w celu naprawienia błędu, sprzedawca powinien rozliczyć fakturę korygującą w miesiącu wystawienia faktury pierwotnej. W pozostałych sytuacjach faktura korygująca powinna być rozliczona na bieżąco i ujęta w rejestrze sprzedaży w dacie jej wystawienia oraz w deklaracji VAT-7 za bieżący okres rozliczeniowy. Skoro zatem przyczyną wystawiania faktur korygujących przez podatnika jest podwyższenie ceny, które miało miejsce jeszcze przed wystawieniem faktury pierwotnej, a jedynie w wyniku opóźnień w przepływie informacji u podatnika nie zostało odzwierciedlone na fakturze pierwotnej, to faktura została wystawiona błędnie i zachodzi konieczność jej korekty. Mając na względzie, iż w momencie rozliczenia faktury pierwotnej wykazany podatek należny był zaniżony w stosunku do stanu rzeczywistego faktura korygująca powinna zostać rozliczona w miesiącu rozliczenia faktury pierwotnej.

Komentarz podatkowy

Komentowana decyzja szczegółowo omawia kwestię rozliczania faktur korygujących in plus. Zdaniem większości organów podatkowych, ani przepisy VATU ani rozporządzenie MF nie zawierają w tym zakresie klarownych regulacji³.

Zgodnie z § 16 ust. 1 i 3 rozporządzenia MF, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów lub dokonano zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, podatnik zobowiązany jest do wy­stawienia faktury korygującej. Na mocy § 16 ust. 4 ­roz­porządzenia MF, sprzedawca zobowiązany jest po­­siadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę, które stanowi podstawę do obniżenia kwoty ­po­­dat­ku należnego w rozliczeniu za miesiąc, w którym sprzedawca otrzymał to potwierdzenie. Natomiast nabywca otrzymujący fakturę korygującą jest obowiązany do zmniejszenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za miesiąc, w którym tę fakturę otrzymał (§ 16 ust. 5 rozporządzenia MF).

Zgodnie z [...]