Abstrakt
Wydaje się, że kwestia zasadności lub bezzasadności pobierania podatku akcyzowego od wewnątrzwspólnotowego nabycia samochodów osobowych zbliża się do ostatecznego rozwiązania w judykaturze. Niestety orzecznictwo sądów polskich nie jest w tej kwestii jednolite. Obok wyroków uchylających decyzje o odmowie zwrotu podatku akcyzowego (I SA/Lu 77/05) zapadają wyroki, które odwołują się do odpowiedzi na pytania prawne, których udzielić ma Europejski Trybunał sprawiedliwości - wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 22.6.2005 r. (III SA /Wa 679/05). Decydując się na postawienie pytania europejskim instancjom sądowym WSA w Warszawie zawiesił postępowanie w sprawie. Wydaje się, że tak wyglądać będzie przyszłość sporów o akcyzę - zostaną one zawieszone do czasu zajęcia stanowiska przez ETS.
Wprowadzenie
Dla ułatwienia obie sprawy, o których będziemy pisać oznaczymy jako „lubelską i „warszawską”. Analiza sprawy warszawskiej z konieczności jest uproszczona, bowiem opiera się na ustnych motywach wyroku ogłoszonych przez skład sądzących. Natomiast pisemne motywy orzeczenia „lubelskiego” zostały upublicznione wkrótce po ogłoszeniu wyroku w Warszawie. Można więc uznać, że jedną z przyczyn przyjęcia takiego rozstrzygnięcia w Warszawie było brzmienie nie tylko wyroku z Lublina, ale również innych zapadłych w sądach administracyjnych, które uznawały działanie służb celnych za znajdujące podstawę w prawie, albo oddalające nie dość precyzyjnie umotywowane skargi.
Rozstrzygnięcie WSA w Lublinie
WSA w Lublinie rozpoznawał sprawę podatnika, który na terytorium Unii Europejskiej nabył samochód osobowy marki citroen evasion wyprodukowany w 1994 r. Deklaracja uproszczona podatku akcyzowego została złożona w Urzędzie Celnym w połowie maja 2004 r. Z końcem maja ubiegłego roku podatnik zażądał zwrotu nienależnego podatku akcyzowego. Jako podstawę żądania wskazał art. 72 § 1 pkt 1 w zw. z art. 75 § 2 pkt 1 lit. a) OrdPU, stwierdzając, że przytoczone przez Urząd Celny przepisy art. 10, 75, 81 oraz 82 ustawy o podatku akcyzowym oraz przepisy wykonawcze do tego aktu są niezgodne z art. 25, 28 i 90 Traktatu WE oraz z postanowieniami Dyrektyw 92/12/EWG i 70/50/EWG. Po upływie ponad trzech miesięcy naczelnik UC wydał decyzję odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym. Strona wniosła odwołanie od tej decyzji powtarzając argumentację z wniosku o stwierdzenie nadpłaty. Dodatkowo odwołujący się przywołał Orzeczenia ETS C 112/84, C 345/93 i C 393/98. W orzeczeniu ETS z 9.5.1985 r. w sprawie C - 112/84 Michel Humbolt v Directer des services fiscaux skład [...]