Abstrakt

Artykuł jest kolejnym z cyklu artykułów przedstawiających przepisy Dyrektyw Rady Unii Europejskiej z zakresu VAT na tle orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. W poprzednim artykule omówiony został przedmiot opodatkowania podatkiem VAT. W prezentowanym artykule przedstawiona zostanie analiza definicji podatnika we wspólnym systemie VAT z punktu widzenia statusu organów pełniących funkcje publiczne.

Znaczenie pojęcia „podatnik”

Definicja podatnika zawarta w art. 4 VI Dyrektywy stanowi jeden z podstawowych elementów konstrukcyjnych wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. Posiadanie statusu podatnika wpływa bowiem bezpośrednio na przedmiotowy zakres opodatkowania VAT, gdyż zgodnie z art. 2(1) VI Dyrektywy „opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlegają dostawa towarów i świadczenie usług wykonywane za wynagrodzeniem przez podatnika występującego w takim charakterze”. Jedynie w przypadku importu towarów brak jest uzależnienia od statusu podmiotu dokonującego tej czynności. W konsekwencji, podmiot dokonujący importu towarów jest zobowiązany do zapłaty podatku VAT z tytułu importu niezależnie od tego czy spełnia on kryteria podatnika określone w art. 4 VI Dyrektywy.

Zgodnie z art. 4(1) status podatnika przysługuje każdemu kto prowadzi niezależnie jakąkolwiek działalność gospodarczą, w dowolnym miejscu, bez względu na cel i wyniki tej działalności. Ustęp 2 tego artykułu definiuje działalność gospodarczą jako „wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi, w tym działalność górniczą i rolniczą oraz działalność w ramach wolnych zawodów. (...) również wykorzystywanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskiwania z tego tytułu stałego dochodu”. Szeroka definicja działalności gospodarczej powoduje [...]