Abstrakt

W latach 1995-2001 utworzono w Polsce na podstawie ustawy z 20.10.1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych¹ oraz odpowiednich rozporządzeń, czternaście specjalnych stref ekonomicznych. Celem przyciągnięcia inwestorów w strefach tych ustanowiono liczne zwolnienia podatkowe. Artykuł 12 ust. 1 ww. ustawy stanowił, że: dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne oraz osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą mogą być, w drodze rozporządzenia Rady Ministrów, całkowicie zwolnione odpowiednio od podatku dochodowego od osób prawnych i podatku dochodowego od osób fizycznych w okresie równym połowie okresu, na jaki ustanowiona została strefa. W dalszych przepisach ustawy sprecyzowano zakres delegacji ustawowej dla Rady Ministrów dotyczący wprowadzonego zwolnienia stwierdzając, że rozporządzenie określi szczegółowo przedmiot działalności gospodarczej, której prowadzenie uprawnia do zwolnień od podatku dochodowego, wysokość tych zwolnień, czas ich obowiązywania oraz warunki, od których spełnienia przez przedsiębiorcę uzależnione jest prawo do tych zwolnień. Wśród warunków ustawa² wymienia m.in. minimalną liczbę zatrudnionych pracowników, dokonanie trwałej inwestycji na terenie strefy, osiągnięcie minimalnego poziomu przychodów ze sprzedaży lub eksportu wyrobów wytworzonych lub usług świadczonych na terenie strefy i utrzymania co najmniej takiej wielkości przez określony czas. Ponieważ przepis posługuje się [...]